Aynuca - Vikipedi

Aynuca
Aynuca
アイヌ・イタㇰ
	Aynuca, Japonca ve İngilizce çokdilli bir tabela
Ana dili olanlar	Japonya
Bölge	Hokkaidō
Etnisite	200.000 Aynu halkı
Konuşan sayısı	2 (2008)
Dil ailesi	Aynuca;
Yazı sistemi	Katakana, Latin alfabesi
Dil kodları
ISO 639-3	ain
	Aynuca Unesco Tehlike Altındaki Diller Atlasında 'Ciddi Tehlike Altında' olarak belirtilmiştir

Aynuca (Aynu: アイヌ・イタㇰ, Aynu itak), Japonya'nın kuzeyindeki Hokkaidō adasında ve geçmişte Kuril Adaları ile Sahalin Adası'nda konuşulmuş izole bir dildir. Aynuca, Japonya'daki Aynu halkının ana dili olup, günümüzde tehlike altındaki diller arasında yer almaktadır.^[2] Bu dilin kökeni diğer dillerle net bir şekilde ilişkilendirilememiştir ve izole bir dil olarak kabul edilmektedir.^[3]

Sınıflandırma

Aynuca, izole bir dil olarak sınıflandırılmaktadır ve bilinen hiçbir dil ailesine doğrudan bağlanmamıştır.^[4] Dil bilimciler, Aynuca'nın diğer dillerle ortak kökene sahip olmadığını belirtmişlerdir, ancak bazı hipotezler, Aynuca'nın Japonca ile olası etkileşimler yaşamış olabileceğini öne sürmektedir. Bu tür hipotezler geniş çapta kabul görmemektedir ve dilin izole olduğu düşünülmektedir.

Coğrafi Dağılım

Geçmişte Aynuca, Japonya'nın kuzeydoğusundaki Hokkaidō Adası'nın yanı sıra Sahalin Adası ve Kuril Adaları'nda da konuşuluyordu.^[5] Ancak, Japon hükümetinin asimilasyon politikaları ve Japonca'nın yaygınlaşması nedeniyle Aynuca'nın konuşulma oranı büyük ölçüde azalmıştır. Günümüzde sadece birkaç yaşlı kişi tarafından konuşulmaktadır ve dil, kritik derecede tehlikede olarak sınıflandırılmaktadır.^[6]

Tarihsel Gelişim

Aynuca'nın kökeni hakkında çok az şey bilinmektedir. Tarihi belgeler, Ainu halkının Japonya'daki varlığının M.Ö. 1000 yılına kadar dayandığını göstermektedir.^[7] Dilin, Japonca ile uzun süreli temas halinde olduğu ve Japonca’dan bazı kelime ödünçlemeleri aldığı bilinmektedir. Ancak, Aynuca'nın dil yapısı Japonca’dan tamamen farklıdır ve dil ailesi bağlamında izole bir dil olarak kabul edilir.

Fonoloji

Aynuca, ilginç bir ses yapısına sahiptir. Ünsüzlerin kelime başında veya sonunda yer alabilmesi, Aynuca'nın Japonca’dan farklılaşan bir özelliğidir.^[8] Aynuca'nın ses sistemi, birkaç özel ses ve hece yapısı içerir, ancak bu yapılar Japon dilleri ile kıyaslandığında belirgin şekilde farklıdır.

Gramer

Aynuca'nın gramer yapısı, özne-fiil-nesne (ÖFN) sıralamasını izler. Dil, Japonca’ya benzer şekilde, eklemeli (aglutinatif) bir dil olup, ekler aracılığıyla anlam oluşturur.^[9] Aynuca'da isimler, zamirler ve fiiller arasında belirgin farklar vardır ve cinsiyet veya sayı belirtmek için özel ekler kullanılmaz.

Söz Varlığı

Aynuca'nın söz varlığı, doğa ve çevreye dair zengin bir kelime hazinesine sahiptir. Bu, Ainu halkının geleneksel yaşam tarzıyla uyumludur. Dil, avcılık, balıkçılık ve doğa olaylarını tanımlayan pek çok kelime içermektedir.^[10]

Canlandırma Çalışmaları

Aynuca, neredeyse tükenmiş bir dil olarak kabul edilmesine rağmen, dili canlandırma çabaları mevcuttur. Japon hükümeti, 1997'de Ainu halkının tanınması ve kültürel haklarının korunması için ilk adımı atarak bir yasa çıkarmıştır. Bu yasa, 2008 yılında Ainu halkının Japonya'nın yerli halkı olarak tanınmasıyla sonuçlanmıştır. Aynuca'nın canlandırılmasına yönelik somut adımlar da bu süreçte atılmıştır.^[11]

Canlandırma çalışmaları arasında dil dersleri, kültürel etkinlikler ve dil öğretimi programları yer almaktadır. Örneğin, Hokkaidō Üniversitesi'nde ve diğer bazı üniversitelerde Aynuca dersleri verilmektedir. Ayrıca, Ainu halkının yoğun olarak yaşadığı bölgelerde kültürel merkezler kurulmuş ve bu merkezlerde dil kursları düzenlenmiştir. Ainu Müzesi, Aynuca'nın tanıtımında önemli bir rol oynamaktadır.^[12]

Bununla birlikte, Aynuca’nın yeniden canlandırılması zorluklarla karşı karşıyadır. Çünkü dili ana dili olarak konuşan çok az kişi kalmıştır. Genç nesiller arasında dili öğrenme isteği olsa da, yeterli öğretim materyali ve dil eğitmeni eksikliği bu süreci zorlaştırmaktadır. Ancak son yıllarda dijital teknoloji ve sosyal medyanın kullanılmasıyla, dili öğrenme ve öğretme yöntemlerinde yenilikler görülmektedir.^[13]

Bazı Aynu toplulukları, geleneksel şarkılar ve hikayeler aracılığıyla dili canlandırmaya çalışmaktadır. Bu yöntemler, dilin sadece bir iletişim aracı değil, aynı zamanda kültürel kimliğin bir parçası olarak da yaşatılmasını amaçlamaktadır.^[14]

Kaynakça

^ https://www.ethnologue.com/25/language/ain ^{[yalın URL]}
^ "UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ Vovin, Alexander (2020). The end of the Ainu languages: The genesis of the Ainu language. Routledge. s. 50. ISBN 9780367433967 |isbn= değerini kontrol edin: checksum (yardım).
^ "The Ainu language and its linguistic position". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ "The distribution of the Ainu language in pre-modern Japan". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ "UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ Batchelor, John (1905). An Ainu-English-Japanese Dictionary. Oxford University Press. s. 12.
^ Shibatani, Masayoshi (1990). The Languages of Japan. Cambridge University Press. s. 80.
^ Refsing, Kirsten (1986). The Ainu Language: The Morphology and Syntax of the Shizunai Dialect. Aarhus University Press. s. 120.
^ Tamura, Suzuko (2000). The Ainu Language: A Grammar and Syntax. National Museum of Ethnology. s. 52.
^ "Japan acknowledges the Ainu". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ Siddle, Richard (2012). Japan's Ainu Minority: Discrimination and the Revival of Ainu Culture. Routledge. s. 198. ISBN 9780415854665.
^ "Revitalizing Ainu: Efforts to save a disappearing language". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.
^ Heinrich, Patrick (2018). Language Revitalization in Japan: Language and Culture Change. Palgrave Macmillan. s. 130. ISBN 9783319672323 |isbn= değerini kontrol edin: checksum (yardım).

Dil ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] ttps://www.ethnologue.com/25/language/ain ^{[yalın URL]}

[2] "UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[3] Vovin, Alexander (2020). The end of the Ainu languages: The genesis of the Ainu language. Routledge. s. 50. ISBN 9780367433967 |isbn= değerini kontrol edin: checksum (yardım).

[4] "The Ainu language and its linguistic position". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[5] "The distribution of the Ainu language in pre-modern Japan". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[6] "UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[7] Batchelor, John (1905). An Ainu-English-Japanese Dictionary. Oxford University Press. s. 12.

[8] Shibatani, Masayoshi (1990). The Languages of Japan. Cambridge University Press. s. 80.

[9] Refsing, Kirsten (1986). The Ainu Language: The Morphology and Syntax of the Shizunai Dialect. Aarhus University Press. s. 120.

[10] Tamura, Suzuko (2000). The Ainu Language: A Grammar and Syntax. National Museum of Ethnology. s. 52.

[11] "Japan acknowledges the Ainu". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[12] Siddle, Richard (2012). Japan's Ainu Minority: Discrimination and the Revival of Ainu Culture. Routledge. s. 198. ISBN 9780415854665.

[13] "Revitalizing Ainu: Efforts to save a disappearing language". Erişim tarihi: 17 Eylül 2023.

[14] Heinrich, Patrick (2018). Language Revitalization in Japan: Language and Culture Change. Palgrave Macmillan. s. 130. ISBN 9783319672323 |isbn= değerini kontrol edin: checksum (yardım).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]