Arjantin devlet başkanları listesi - Vikipedi

Arjantin Devlet Başkanlığı forsu

Arjantin devlet başkanı, Amerika kıtasının güney bölümünde (Güney Amerika) yer alan Arjantin'de 1810 yılından bu yana ülkenin en üst makamında bulunan kişiye verilen unvandır.

1810 ile 1814 yılları arasında Río de la Plata Birleşik Eyaletleri'nin başkanı olarak cunta yönetimi iktidarda bulunmuş, 1814 ile 1820 yılları arasında da Director Supremo olarak adlandırılan yönetim. 1820-1826 ile 1827-1852 yılları arasında merkezi bir hükûmeti bulunmayan Arjantin'de, tüm eyaletler bağımsız yapılar olarak kendi başkanlarını çıkartmıştır. Bu süreçte Buenos Aires eyaleti öncü eyalet konumundaydı. 1853 yılında gerçekleşen anayasa değişikliği ile birlikte günümüzdeki yapıya kavuşan ülkede, federatif bir cumhuriyet oluşturularak başkanlık sistemine geçilmiştir. Listede fiili olarak belirtilen kişiler askerî yönetimi belirtmekte olup, bu kişiler anayasal yollardan iktidara gelmeyen kişileri ifade etmektedir.

Siyasi parti renkleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Arjantin’deki Siyasi Partiler
Kısaltma Parti adı (Türkçe) Parti adı (İspanyolca) Yıllar
Unitarian Birlikçi Unitarios 1826–27, 1828–29
Federal Federalist Federales 1827–28, 1829–61
Liberal Liberal Parti Partido Liberal 1862–68
Bağımsız siyasetçi Político independiente 1868–74
National Ulusal Parti Partido Nacional 1874–80
PAN Ulusal Özerklik Partisi Partido Autonomista Nacional 1880–1910, 1914–16
PAN-M Ulusal Autonomist Parti – Modernist Partido Autonomista Nacional
Línea Modernista
1910–14
UCR Radikal Yurttaş Birliği Unión Cívica Radical 1916–30, 1958–66, 1983–89, 1999–2001, 2015–19
Military Arjantin Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetler Fuerzas Armadas de
la República Argentina
1930–32, 1943–46, 1955–58, 1966–73, 1976–83
Concordancia Concordancia Concordancia 1932–1943
PDN Ulusal Demokrat Parti Partido Demócrata Nacional 1932–38, 1942–43
UCR-A Kişiselliğe Karşı Radikal Yurttaşlar Birliği Unión Cívica Radical Antipersonalista 1938–42
PL İşçi Partisi Partido Laborista 1946–52
UCR-JR Radikal Yurttaş Birliği Yenilenme Cuntası Unión Cívica Radical Junta Renovadora 1946–52
Independent Bağımsız Parti Partido Independiente 1946–52
PJ Adalet Partisi Partido Justicialista 1946–55, 1973–76, 1989–2015, 2019–2023
Peronist Peronist Parti Partido Peronista 1952–1955
UCR-I Yılmaz Radikal Yurttaş Birliği Unión Cívica Radical Intransigente 1958–1963
UCR-P Halkın Radikal Yurttaş Birliği Unión Cívica Radical del Pueblo 1963–66
FREJULI Adaletçi Özgürlük Cephesi Frente Justicialista de Liberación 1973–76
FREJUPO Adaletçi Birlik Cephesi Frente Justicialista de Unidad Popular 1989–95
UCD Demokratik Merkez Birliği Unión del Centro Democrático 1995–99
Alianza İş, Adalet ve Eğitim için İttifak Alianza para el Trabajo,
la Justicia y la Educación
1999–2001
FPV Zafer Cephesi Frente para la Victoria 2003–15
PRO Cumhuriyetçi Teklif Propuesta Republicana 2015–19
Cambiemos Cambiemos Cambiemos 2015–19
FDT Vatan İçin Birlik Unión por la Patria 2019-2023
LP Liberteryen Parti Partido Libertario 2023-günümüz

İlk başkanlık sistemi dönemi (1826–1827)[değiştir | kaynağı değiştir]

Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
Notlar
R.
Başlangıç Son
Bernardino Rivadavia
(1780–1845)
8 Şubat 1826 27 Haziran 1827 Birlikçi 1826'da 1826 Anayasası'nın yayınlanmasından önce Kurucu Meclis tarafından Devlet Başkanı olarak seçildi.1826 Anayasası eyaletler tarafından reddedildiği zaman görevinden istifa etti.
Vicente López y Planes
(1785–1856)
7 Temmuz 1827 18 Ağustos 1827 1826’da Kurucu Meclis tarafından geçici Devlet Başkanı olarak seçildi.

Dışişlerinin Buenos Aires Eyalet Valileri tarafından yönetildiği dönem (1827–1831)[değiştir | kaynağı değiştir]

Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
Notlar
R.
Başlangıç Son
Manuel Dorrego
(1787–1828)
18 Ağustos 1827 1 Aralık 1828 Federalistler 1828 Montevideo Antlaşması Cisplatine Savaşı’nı bitirdikten sonra Juan Lavalle tarafından görevden indirildi ve öldürüldü. [1]
Juan Lavalle
(1797–1841)
1 Aralık 1828 26 Haziran 1829 Birlikçi Askerî darbe. [2]
Juan José Viamonte
(1774–1843)
26 Haziran 1829 6 Aralık 1829 Federalistler Geçici [3]
Juan Manuel de Rosas
(1793–1877)
6 Aralık 1829 4 Ocak 1831 Federalistler Birinci dönem. Birlikçi Lig’e karşı savaş açtı. [4]

Arjantin Konfederasyonu (1831–1861)[değiştir | kaynağı değiştir]

Dışişlerinden sorumlu olan valiler dönemi (1831–1852)[değiştir | kaynağı değiştir]

Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
Notlar
R.
Başlangıç Son
Juan Manuel de Rosas
(1793–1877)
4 Ocak 1831 5 Aralık 1832 Federalistler Birinci dönem. Buenos Aires Eyalet Valisi olarak Pacto Federal'dan sonra Birlikçi Lig'e savaş açtı. İstifa etti. [4]
Juan Ramón Balcarce
(1773–1836)
5 Aralık 1832 4 Kasım 1833 Federalistler Buenos Aires Eyalet Valisi. Darbeyle görevden alındı. [5]
Juan José Viamonte
(1774–1843)
4 Kasım 1833 27 Haziran 1834 Federalistler Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi [6]
Manuel Vicente Maza
(1779–1839)
27 Haziran 1834 7 Mart 1835 Federalistler Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi [7]
Juan Manuel de Rosas
(1793–1877)
7 Mart 1835 3 Şubat 1852 Federalistler İkinci dönem. Justo José de Urquiza tarafından Caseros Savaşı'ndaki yenilgiye uğratıldıktan sonra istifa etti ve İngiltere’ye sürgün edildi. [8]
Vicente López y Planes
(1785–1856)
3 Şubat 1852 6 Nisan 1852 Geçici Buenos Aires Eyalet Valisi. 6 Nisan - 26 Temmuz 1852 döneminde valilik yapsa da millî güce sahip değildi.
Justo José de Urquiza
(1801–1870)
6 Nisan 1852 31 Mayıs 1852 Federalistler Entre Ríos Valisi olarak Arjantin Konfederasyonu’nun dışişlerinden sorumluydu.

Arjantin Konfederasyonu Geçici Yöneticisi (1852–1854)[değiştir | kaynağı değiştir]

Resim İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
Notlar
R.
Başlangıç Son
Justo José de Urquiza
(1801–1870)
31 Mayıs 1852 5 Mart 1854 Federalistler Buenos Aires ve Entre Ríos Valisi. 11 Eylül 1852’de 1853 Anayasası'nı kabul etmeyen tek eyalet olan Buenos Aires, Konfederasyon’u terk ederek Buenos Aires Devleti’ni kurdu. [9]

Arjantin Konfederasyonu Devlet Başkanları (1854–1861)[değiştir | kaynağı değiştir]

Resim İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
Notlar
R.
Başlangıç Son
Justo José de Urquiza
(1801–1870)
5 Mart 1854 5 Mart 1860 Federalistler Anayasa yürürlüğe girdikten sonraki ilk Devlet Başkanı. 1859'da Cepeda Savaşı'nda Buenos Aires Devleti'ne karşı galibiyetten sonra San José de Flores Anlaşması imzalandı. [9]
Santiago Derqui
(1809–1867)
5 Mart 1860 5 Kasım 1861 Federalistler Dolaylı seçim. 18 Ekim 1860'ta kabul edilen anayasal değişiklikle Arjantin Cumhuriyeti kuruldu. Derqui Pavón Savaşı'ndaki yenilgiden sonra istifa etti. [10]
Juan Esteban Pedernera
(1796–1886)
5 Kasım 1861 12 Aralık 1861 Birlikçi
Derqui’nin istifasından sonra Devlet Başkanlığı yetkisini aldıktan sonra ulusal devleti feshetti. Ardından istifa etti. [10]

Arjantin Cumhuriyeti (1861–günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]

Devlet Başkanları (1861–günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]

Resim İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev dönemi Siyasi
parti
(Koalisyon)
Notlar R.
Başlangıç Son
Bartolomé Mitre
(1821–1906)
12 Aralık 1861 12 Nisan 1862 Liberal [11]
12 Nisan 1862 2 Haziran 1862 Kararnameyle yürütme gücüne sahip oldu. [12]
2 Haziran 1862 12 Ekim 1862 [13]
2 Ekim 1862 12 Ekim 1868 Mitre'nin tek aday olduğu dolaylı seçim. [14]
Marcos Paz
(1811–1868)
12 Haziran 1865 2 Ocak 1868 Liberal Görev sırasında öldü.
Bakanlık Kabinesi 2 Ocak 1868 18 Ocak 1868
Domingo Faustino Sarmiento
(1811–1888)
12 Ekim 1868 12 Ekim 1874 Üçlü İttifak Savaşı sona erdi. [14]
Nicolás Avellaneda
(1837–1885)
12 Ekim 1874 12 Ekim 1880 National

PAN
1880'de Buenos Aires federalleştirildi. [14]
Julio Argentino Roca
(1843–1914)
12 Ekim 1880 12 Ekim 1886 PAN Birinci dönem. Arjantin İç Savaşı’nin sonu. [15]
Miguel Ángel Juárez Celman
(1844–1909)
12 Ekim 1886 6 Ağustos 1890 PAN Park Devrimi’nden sonra istifa etti. [16]
Carlos Pellegrini
(1846–1906)
6 Ağustos 1890 12 Ekim 1892 PAN Juárez Celman'ın istifasından sonra vekaleten Devlet Başkanı oldu. [16]
Luis Sáenz Peña
(1822–1907)
12 Ekim 1892 22 Ocak 1895 PAN 1893 Devrimi. İstifa etti. [17]
José Evaristo Uriburu
(1831–1914)
22 Ocak 1895 12 Ekim 1898 PAN Sáenz Peña'nın istifasından sonra Devlet Başkanlığına geldi. [17]
Julio Argentino Roca
(1843–1914)
12 Ekim 1898 12 Ekim 1904 PAN İkinci dönem. [18]
Manuel Quintana
(1835–1906)
12 Ekim 1904 12 Mart 1906 PAN Görev sırasında hayatını kaybetti. [19]
José Figueroa Alcorta
(1860–1931)
25 Ocak 1906 12 Mart 1906 PAN [19]
12 Mart 1906 12 Ekim 1910
Roque Sáenz Peña
(1851–1914)
12 Ekim 1910 9 Ağustos 1914 PAN
Modernist
Çıkardığı Sáenz Peña yasasıyla gizli ve genel oy hakkı getirildi. Görev sırasında öldü. [20]
Victorino de la Plaza
(1840–1919)
9 Ağustos 1914 12 Ekim 1916 PAN Sáenz Peña'nın istifasından sonra Devlet Başkanlığına geldi. [20]
Hipólito Yrigoyen
(1852–1933)
12 Ekim 1916 12 Ekim 1922 UCR Birinci dönem. I. Dünya Savaşı'nda tarafsız kaldı. [21]
Marcelo Torcuato de Alvear
(1868–1942)
12 Ekim 1922 12 Ekim 1928 UCR [21]
Hipólito Yrigoyen
(1852–1933)
12 Ekim 1928 6 Eylül 1930 UCR İkinci dönem. Askerî darbe sonucunda görevden alındı. [22]
Enrique Martínez
(1887–1938)
5 Eylül 1930 6 Eylül 1930 UCR Yrigoyen’in hastalığı sırasında Devlet Başkan vekilliği yaptı. Askerî darbe sonucunda görevinden alındı.
José Félix Uriburu
(1868–1932)
6 Eylül 1930 20 Şubat 1932 Silahlı Kuvvetler 1853 Anayasası’nın kabulünden beri ülkedeki ilk askerî darbe. Kötü Onyıl'ın başlangıcı. [23]
Agustín Pedro Justo
(1876–1943)
20 Şubat 1932 20 Şubat 1938 PDN
(Concordancia)
Sahte oy kullanımı ve sahte oy sandıkları, oy sandıklarının çalınması, seçmenlerin tehdit edilmesi ve ölmüş olan kişilerin seçimlerde oy kullanmasına kadar her türlü hileye başvurulduğu dönem. UCR’ya seçim yasağı getirildi.
[24]
Roberto Marcelino Ortiz
(1886–1942)
20 Şubat 1938 27 Haziran 1942 UCR-A
(Concordancia)
Sahte oy kullanımı ve sahte oy sandıkları, oy sandıklarının çalınması, seçmenlerin tehdit edilmesi ve ölmüş olan kişilerin seçimlerde oy kullanmasına kadar her türlü hileye başvurulduğu dönem. Sağlık problemleri yüzünden istifa ettikten bir ay sonra hayatını kaybetti.
[25]
Ramón Castillo
(1873–1944)
3 Temmuz 1940 27 Haziran 1942 PDN
(Concordancia)
Ortiz’in hastalığı sırasında başkan vekilliği yaptı.
27 Haziran 1942 4 Haziran 1943 Ortiz’in istifasıyla devlet başkanı oldu. Askerî darbe ile görevden alındığı gün Kötü Onyıl'ın sonu olarak kabul edilir.
Arturo Rawson
(1885–1952)
4 Haziran 1943 7 Haziran 1943 Silahlı Kuvvetler 43 Devrimi'nin başlangıcı. Askerî darbeyle görevden alındı. [26]
Pedro Pablo Ramírez
(1884–1962)
7 Haziran 1943 9 Mart 1944 Silahlı Kuvvetler Devlet Başkanlığını Edelmiro Julián Farrell’e devrederek istifa etti.
Edelmiro Julián Farrell
(1887–1980)
25 Şubat 1944 9 Mart 1944 Silahlı Kuvvetler Devlet Başkan vekili. Arjantin II. Dünya Savaşı’nda Almanya’ya savaş açtıktan sonra tekrar seçime gitti. 43 Devrimi’nin sonu.
Juan Perón
(1895–1974)
4 Haziran 1946 4 Haziran 1952 İşçi Partisi
(UCR-JR)
Birinci dönem. 1949 Arjantin Anayasası ile yeniden seçilme hakkı geldi. [27]
4 Haziran 1952 19 Eylül 1955 Peronist İkinci dönem. Kadınların oy verebildiği ilk seçimlerde, oyların %62,49’u alan Perón askerî darbe ile görevden alındı
Eduardo Lonardi
(1896–1956)
20 Eylül 1955 23 Eylül 1955 Silahlı Kuvvetler Özgürleştirici Devrim'nin başlangıcı. Kararnameyle kendini Geçici Arjantin Devlet Başkanı ilan etti. [28]
23 Eylül 1955 13 Kasım 1955 Görevden alındı.
Pedro Eugenio Aramburu
(1903–1970)
13 Kasım 1955 1 Mayıs 1958 Silahlı Kuvvetler Askerî darbe. 1949 Anayasası yürürlükten kaldırılarak 1853 Anayasası yürürlüğe girdi. Özgürleştirici Devrim’nin sonu. Peronist partilere seçim yasağı getirildi. [28]
Arturo Frondizi
(1908–1995)
1 Mayıs 1958 29 Mart 1962 UCR-I Peronist partilerinin seçim yasağı devam etti. Askerî darbeyle görevden alındı. [29]
José María Guido
(1910–1975)
29 Mart 1962 12 Ekim 1963 UCR-I Arjantin Senatosu Başkanı olarak anayasayanın mekanizması izlenerek yürütme gücünün sahibi oldu. 1958 yılında istifa etti. [30]
[29]
Arturo Umberto Illia
(1900–1983)
12 Ekim 1963 28 Haziran 1966 UCR-P Peronist partilerinin seçim yasağı devam etti. Askerî darbe ile görevden alındı. [31]
Askeri Cunta Yönetimi 28 Haziran 1966 29 Haziran 1966 Silahlı Kuvvetler Arjantin Devrimi’nin başlangıcı.
Juan Carlos Onganía
(1914–1995)
29 Haziran 1966 8 Haziran 1970 Silahlı Kuvvetler Askerî darbe ile görevden alındı. [31]
Askeri Cunta Yönetimi 8 Haziran 1970 18 Haziran 1970 Silahlı Kuvvetler
Roberto M. Levingston
(1920–2015)
18 Haziran 1970 23 Mart 1971 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından atandı ve sonra görevden alındı. [31]
Askeri Cunta Yönetimi 23 Mart 1971 26 Mart 1971 Silahlı Kuvvetler
Alejandro Agustín Lanusse
(1918–1996)
26 Mart 1971 25 Mayıs 1973 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından atandı. Arjantin Devrimi’nin sonu. Seçimlerde Peronist partilere gelen seçim yasağı kaldırıldı.
Héctor José Cámpora
(1909–1980)
25 Mayıs 1973 13 Temmuz 1973 PJ
(FREJULI)
Peronist partilere gelen seçim yasağı kaldırıldıktan sonra seçilen ilk Devlet Başkanı. Başkalığı sırasında Juan Perón'un seçim yasağı kaldırdı. [32]
Raúl Alberto Lastiri
(1915–1978)
13 Temmuz 1973 12 Ekim 1973 PJ Arjantin Temsilciler Meclisi Başkanı anayasaya aykırı olarak yürütme gücüne sahip oldu. [33]
[32]
Juan Perón
(1895–1974)
12 Ekim 1973 1 Temmuz 1974 PJ
Üçüncü dönem. Görev sırasında hayatını kaybetti. [32]
Isabel Martínez de Perón
(1931–)
29 Haziran 1974 1 Temmuz 1974 PJ Perón'un hastalığı sırasında Devlet Başkan vekiliydi. [34]
1 Temmuz 1974 24 Mart 1976 Amerika kıtasındaki ilk kadın devlet başkanı. Askerî darbe ile görevden alındı. [34]
Askeri Cunta 24 Mart 1976 29 Mart 1976 Silahlı Kuvvetler Ulusal Yeniden Yapılanma Süreci’nin başlangıcı
Jorge Rafael Videla
(1925–2013)
29 Mart 1976 29 Mart 1981 Silahlı Kuvvetler Askerî darbe sonucunda Askeri Cunta’nın başkanı Devlet Başkanlığı’na geldi. [35]
Roberto Eduardo Viola
(1924–1994)
29 Mart 1981 11 Aralık 1981 Silahlı Kuvvetler Görevden alındı. [35]
Horacio Tomás Liendo
(1924–2007)
21 Kasım 1981 11 Aralık 1981 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından atandı.
Carlos Lacoste
(1929–2004)
11 Aralık 1981 22 Aralık 1981 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından geçici Devlet Başkanı olarak atandı.
Leopoldo Galtieri
(1926–2003)
22 Aralık 1981 18 Haziran 1982 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından atandı. Falkland Adaları’nı işgal ederek Falkland Savaşı’nı başlattı. Arjantin’in yenilgisi üzerine görevden alındı. [35]
Alfredo Oscar Saint Jean
(1926–1987)
18 Haziran 1982 1 Temmuz 1982 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından geçici devlet başkanı olarak atandı.
Reynaldo Bignone
(1928–2018)
1 Temmuz 1982 10 Aralık 1983 Silahlı Kuvvetler Askeri Cunta tarafından atandı. Ulusal Yeniden Yapılanma Süreci’nin sonu. Sandığa gidildi. [35]
Raúl Alfonsín
(1927–2009)
10 Aralık 1983 8 Temmuz 1989 UCR 1989 Arjantin genel seçimleri için sandığa gidildi. Görevinin bitmesinden altı ay önce istifa edip devlet başkanlığını Carlos Menem’e devretti. [36]
Carlos Menem
(1930–2021)
8 Temmuz 1989 8 Temmuz 1995 PJ
(FREJUPO)
Birinci dönem. 1994 anayasal değişikliğiyle Devlet Başkanlık dönemini 6 yıldan 4'e indirildi. [37]
8 Temmuz 1995 10 Aralık 1999 PJ İkinci dönem. 1994 Anayasası'nın 10. geçici maddesiyle görev dönemi 10 Aralık 1999'a kadar uzatıldı.
Fernando de la Rúa
(1937–2019)
10 Aralık 1999 20 Aralık 2001 UCR
(İttifak)
Ekonomik buhran sonrasında istifa ettikten sonra başkan yarrdımcısı Carlos Álvarez de istifa ettiği için Kongre toplanıp yeni devlet başkanını seçti. [38]
Ramón Puerta
(1951–)
20 Aralık 2001 22 Aralık 2001 PJ Senato Başkanı olarak yürütme yetkisini kullandı.
Adolfo Rodríguez Saá
(1947–)
22 Aralık 2001 30 Aralık 2001 PJ Kongre tarafından üç ay devlet başkanlığı yetkisi verildi. Görev sırasında istifa etti. [39]
Eduardo Camaño
(1946–)
30 Aralık 2001 2 Ocak 2002 PJ Arjantin Temsilciler Meclisi Başkanı olarak yürütme yetkisini kullandı.
Eduardo Duhalde
(1941–)
2 Ocak 2002 25 Mayıs 2003 PJ Kongre tarafından de la Rúa’nın devlet başkanlığı dönemini bitirme yetkisiyle seçildi. erken seçim çağrısında bulundu. [39]
Néstor Kirchner
(1950–2010)
25 Mayıs 2003 10 Aralık 2007 PJ
(FPV)
[40]
Cristina Fernández de Kirchner
(1953–)
10 Aralık 2007 10 Aralık 2011 PJ
(FPV)
Birinci dönem. Arjantin’in birinci doğrudan seçilen kadın devlet başkanı. [41]
10 Aralık 2011 10 Aralık 2015 İkinci dönem.
Mauricio Macri
(1959–)
10 Aralık 2015 10 Aralık 2019 PRO Arjantin’de balotaj ile seçilen ilk Devlet Başkanı. [42]
Alberto Fernández
(1959–)
10 Aralık 2019 10 Aralık 2023 PJ
(Frente de Todos)
Javier Milei
(1970–)
10 Aralık 2023 Görevde LP
(La Libertad Avanza)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Rosa, vol. V, ss. 73-97
  2. ^ Rosa, vol. IV, ss. 97-117
  3. ^ Rosa, vol. IV, ss. 127-129
  4. ^ a b Rosa, vol. IV, ss. 129-171
  5. ^ Rosa. vol. IV, ss. 186-196
  6. ^ Rosa, vol. IV, ss. 198-204
  7. ^ Rosa, vol. IV, ss. 206-213
  8. ^ Rosa, vol. IV s. 219 – vol. V s. 489
  9. ^ a b Mendelevich, ss. 38-41
  10. ^ a b Mendelevich, ss. 42-45
  11. ^ Diario de Sesiones de la Cámara de Diputados del Año 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. s. 43. 
  12. ^ Armagnague, Juan Fernando (1986). Historia del derecho: presidencias de Mitre, Sarmiento y Avellaneda. Mendoza: Ediciones Jurídicas Cuyo S.R.L. s. 17. ISBN 950-9099-09-0. 25 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021. 
  13. ^ Diario de Sesiones de la Cámara de Diputados del Año 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. s. 59. 3 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021. 
  14. ^ a b c Mendelevich, ss. 46-52
  15. ^ Mendelevich, ss. 53-56
  16. ^ a b Mendelevich, ss. 57-65
  17. ^ a b Mendelevich, ss. 66-72
  18. ^ Mendelevich, ss. 73-79
  19. ^ a b Mendelevich, ss. 80-88
  20. ^ a b Mendelevich, ss. 89-101
  21. ^ a b Mendelevich, ss. 102-112
  22. ^ Mendelevich, ss. 113-125
  23. ^ Mendelevich, ss. 126-129
  24. ^ Mendelevich, ss. 130-135
  25. ^ Mendelevich, ss. 136–155
  26. ^ Mendelevich, s. 145
  27. ^ Mendelevich, ss. 156-176
  28. ^ a b Mendelevich, ss. 177-186
  29. ^ a b Mendelevich, ss. 187-195
  30. ^ Mendelevich, s. 193
  31. ^ a b c Mendelevich, s. 196-214
  32. ^ a b c Mendelevich, ss. 215-228
  33. ^ Mendelevich, s. 223
  34. ^ a b Mendelevich, ss. 229-235
  35. ^ a b c d Mendelevich, ss. 236-241
  36. ^ Mendelevich, ss. 242-245
  37. ^ Mendelevich, ss. 247-252
  38. ^ Mendelevich, ss. 253-262
  39. ^ a b Mendelevich, ss. 263-277
  40. ^ Mendelevich, ss. 278-282
  41. ^ Mendelevich, ss. 283-292
  42. ^ Galasso, Norberto (2019). Historia de la Argentina, vol. I&II (İspanyolca). Buenos Aires: Colihue. ISBN 978-950-563-478-1.