İnülin - Vikipedi

İnülinler, birçok bitki çeşidi tarafından üretilen doğal bir bir grup polisakkaritlerdir, endüstriyel amaçlı genelliklehindiba' dan elde edilirler. İnülinler, fruktan olarak bilinen bir diyet lifi sınıfına aittir. İnülin, bazı bitkiler tarafından enerji depolamak için kullanılır ve tipik olarak köklerde veya rizomlarında bulunur . İnülini sentezleyen ve depolayan bitkilerin çoğu, nişasta gibi diğer karbonhidrat formlarını depolamaz. 2018’de ABD’de, Gıda ve İlaç İdaresi, inülini, üretilen gıda ürünlerinin besin değerini artırmak için kullanılan bir diyet lifi bileşeni olarak onayladı.^[1]

Doğal inülin kaynakları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yüksek konsantrasyonlarda inulin içeren bitkiler şunlardır:

• Agave (Agave spp.) )
• Muz ( Musaceae )
• Dulavratotu (Arctium lapa)
• Camas (Camassia spp.) )
• Hindiba (Cichorium intybus)
• Kirpiotu (Ekinezya spp. )
• Costus (Saussurea lappa )
• Karahindiba (Taraxacum officinale)
• Elecampane (Inula helenium )
• Sarımsak (Allium sativum)
• Küre enginar (Cynara scolymus, Cynara cardunculus var. Scolymus),
• Yer elması (Helianthus tuberosus)
• Jicama (Pachyrhizus erosus)
• Kaplan otu (Arnica montana)
• Misk otu kökü (Artemisia vulgaris)
• Soğan (Allium cepa)
• Yabani yam (Dioscorea spp. )
• Yacón (Smallanthus sonchifolius)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]