Estêvão (homem espectável) – Wikipédia, a enciclopédia livre

 Nota: Para outras pessoas de mesmo nome, veja Estêvão.

Estêvão (em latim: Stephanus) foi um oficial bizantino do século VI, ativo sob o imperador Justino I (r. 518–527). Era parente de Vitaliano. Como homem espectável e conde, foi enviado em fevereiro ou março 519 com Leôncio por Justino para encontrar emissários do papa Hormisda. Eles se encontraram em Escampa, no Novo Epiro.[1]

Referências

  1. Martindale 1980, p. 1031.

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Martindale, J. R.; Jones, Arnold Hugh Martin; Morris, John (1980). «Stephanus 22». The prosopography of the later Roman Empire - Volume 2. A. D. 395 - 527. Cambrígia e Nova Iorque: Imprensa da Universidade de Cambrígia