Zuzanna Łozińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zuzanna Łozińska
	; Zuzańska Łozińska w Carewiczu (ok. 1936)
Data i miejsce urodzenia	11 marca 1886 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 1982 ; Puławy
Zawód	aktorka, reżyserka, tancerka
Lata aktywności	1913–1982
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zuzanna Łozińska (ur. 11 marca 1886^[1] we Lwowie, zm. 5 sierpnia 1982 w Puławach) – polska aktorka, reżyserka filmowa, tancerka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zawodu aktorskiego uczyła się we Lwowie pod kier. Stanisława Faliszewskiego (taniec), następnie Wandy Siemaszkowej i Ireny Trapszo (gra sceniczna). Początkowo, od 1913 roku występowała we Lwowie jako tancerka. Od 1927 grała role teatralne w Starym Teatrze w Krakowie. Występowała też w Stanisławowie, gdzie była dyrektorem teatru objazdowego (1933–1939). Pełniła funkcję dyrektora Teatru Podolsko-Pokuckiego w Stanisławowie^[2]^[3]. Po tym jak rozwiązano umowę na siedzibę jej teatru w Stanisławowie, latem 1939 tworzyła nową placówkę w Tarnopolu^[4].

Po II wojnie światowej została dyrektorem Teatru w Jeleniej Górze (1947–1950). Jako aktorka grała role dramatyczne oraz filmowe. Napisała prace reżyserskie m.in. „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry (1948).

Za całokształt otrzymała nagrody: Nagrodę Państwową Pierwszego Stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1975), „Złotą Iglicę” i „Srebrny Kluczyk”.

Została pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Jeleniej Górze (sektor 5CK1-1-19).

Role filmowe[edytuj | edytuj kod]

1978: Płomienie (jako babcia)
1980: Gorączka (jako Cywikowa)
1981: Debiutantka (jako matka Jerzego)
1982: Klakier (jako Gertruda)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1965)
Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1959)
Srebrny Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)^[5]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (23 maja 1955)^[6]
Odznaka „Zasłużony dla Dolnego Śląska” (1967)
Medal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” nr 372 (1968)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Waldemar Wilk: Słownik Biograficzny Ziemi Jeleniogórskiej: Zuzanna Łozińska. jelenia-gora.pl. [dostęp 2015-10-22]. (pol.).
↑ Zuzanna Łozińska. „Wschód”, s. 1, nr 2 z 10 lutego 1936.
↑ Po obradach Związku i konferencji prasowej WSCHODU-u. „Wschód”. Nr 104, s. 4, 13 listopada 1938.
↑ Teatr Zuzanny Łozińskiej – nowa placówka w Tarnopolu. „Wschód”. Nr 141, s. 1, 30 lipca 1939.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 470 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450. Uchwała Rady Państwa z dnia 23 maja 1955 r. nr 0/808 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
↑ Lista Sprawiedliwych wśród Narodów Świata uhonorowanych przez Yad Vashem.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biografia (słownik)
Biografia „Lwowskie sylwetki” z cała filmografią)
Zuzanna Łozińska. Słownik Biograficzny Ziemi Jeleniogórskiej. [dostęp 2019-03-24].

[:0-1] Waldemar Wilk: Słownik Biograficzny Ziemi Jeleniogórskiej: Zuzanna Łozińska. jelenia-gora.pl. [dostęp 2015-10-22]. (pol.).

[:1-2] Zuzanna Łozińska. „Wschód”, s. 1, nr 2 z 10 lutego 1936.

[3] Po obradach Związku i konferencji prasowej WSCHODU-u. „Wschód”. Nr 104, s. 4, 13 listopada 1938.

[4] Teatr Zuzanny Łozińskiej – nowa placówka w Tarnopolu. „Wschód”. Nr 141, s. 1, 30 lipca 1939.

[5] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 470 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[6] M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450. Uchwała Rady Państwa z dnia 23 maja 1955 r. nr 0/808 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[7] Lista Sprawiedliwych wśród Narodów Świata uhonorowanych przez Yad Vashem.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]