Zoltán Szabó (językoznawca) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zoltán Szabó
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1927
Valea Lungă

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2007
Kluż-Napoka

Zawód, zajęcie

językoznawca

Zoltán Szabó (ur. 18 lutego 1927 w Valea Lungă, zm. 22 czerwca 2007 w Klużu-Napoce) – węgierski językoznawca. W swojej działalności naukowo-badawczej zajmował się stylistyką oraz dziejami węgierskiego języka literackiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie podjął studia w zakresie języka angielskiego i niemieckiego na Uniwersytecie Babeșa i Bolyaia (Rumunia). Przekształcenie programu uniwersyteckiego zmusiło go jednak do odbycia studiów hungarystycznych. Dyplom uzyskał w 1952 r. Zaczął wykładać na tej samej uczelni, a w 1961 r. został docentem. W latach 1971–1993 pracował na stanowisku profesora uniwersyteckiego. Przebywał także na uczelniach w Bukareszcie, Peczu, Miszkolcu i Budapeszcie[1].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • A háromszéki o-zás történetéből (1960)
  • Petőfi és Arany népi realizmusának főbb stílusjegyeiről (1964)
  • A képzők leíró vizsgálatának néhány lehetőségérőé (1967)
  • Kis magyar stílustörténet (1970)
  • Tanulmányok a magyar impresszionista stílusról (1976)
  • A mai stilisztika nyelvelméleti alapjai (1977)
  • Szövegnyelvészet és stilisztika (1988)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szabó Zoltán (Hosszúaszó, 1927. febr. 18. – 2007. jún. 22. Dicsőszent­márton). lexikon.kriterion.ro. [dostęp 2020-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (węg.).