Zofia Nasierowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zofia Nasierowska
Zofia Nasierowska-Majewska
Ilustracja
Zofia Nasierowska (2007)
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1938
Łomianki

Data i miejsce śmierci

3 października 2011
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

artystka fotograf

Małżeństwo

Janusz Majewski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Z. Nasierowska, Portret Jerzego Waldorfa, 1968
Grób Zofii Nasierowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Zofia Wiesława Nasierowska-Majewska (ur. 24 kwietnia 1938 w Łomiankach, zm. 3 października 2011 w Warszawie[1]) – polska artystka fotografka, specjalizująca się w fotografii portretowej, pisarka. Uhonorowana tytułem Artiste Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (AFIAP)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką fotografa Eugeniusza Nasierowskiego[3]. Kiedy miała siedem lat, zaczęła fotografować, a jako 17-latka miała swoją pierwszą wystawę[3]. Uczęszczała do technikum fototechnicznego oraz ukończyła studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Miała na koncie wystawy w kraju i za granicą oraz nagrody na międzynarodowych wystawach, między innymi w Budapeszcie, Karlowych Warach, Glasgow, Londynie, Sztokholmie.

Jej twórczość fotograficzna obejmuje krajobraz, reportaże, ale przede wszystkim portret. Była autorką zdjęć znanych ludzi ze świata teatru, filmu, sztuki, kultury. W latach 60. i 70. XX w. fotografowała się u niej duża część polskich artystów i intelektualistów. Wykonała portrety artystów i artystek, takich jak Beata Tyszkiewicz, Krystyna Janda, Jerzy Kawalerowicz, Anna German, Roman Polański, Tadeusz Konwicki, Anna Jantar, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Irena Jarocka, Irena Santor i Katarzyna Gärtner, a także portrety rodzinne m.in. Kaliny Jędrusik ze Stanisławem Dygatem, Wojciecha Pszoniaka z żoną, Krystyny Cierniak z Januszem Morgensternem oraz Krystyny Zachwatowicz z Andrzejem Wajdą. Jej fotografie były publikowane na dziesiątkach okładek tygodników: „Filmu”, „Ekranu”, „Zwierciadła”, „Przekroju” oraz „Kobiety i Życia”.

Od 1956 była członkinią Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF)[4]. Uhonorowana została tytułem „Artiste FIAP” nadanym przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej[2].

Ze względu na chorobę oczu, po 35 latach pracy zawodowej przestała fotografować. Zmarła 3 października 2011 w Warszawie na raka mózgu, pochowana została w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D31-tuje-3)[5][6].

W 2013 Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ełku nadano imię Zofii Nasierowskiej[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1960 była żoną reżysera Janusza Majewskiego[8]. Mieszkali we wsi Łaśmiady pod Ełkiem[9]. Mieli dwoje dzieci, Annę i Pawła[10][8]. Spokrewniona z aktorem Jerzym Nasierowskim.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Fotografia smaku, czyli 24 obiady dla początkujących i zaawansowanych, 2002, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-245-8 (z Januszem Majewskim)
  • Fotonostalgia. Znani i lubiani w obrazie i anegdocie, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-495-7 (z Agnieszką Osiecką)
  • Gwiazdka wielkanocna, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-543-0 (z Anną Klarą Majewską i Januszem Majewskim)
  • Trzy podróże, 2005, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7469-158-1.
  • Święta wielkanocne. Przepisy i obyczaje, 2007, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7469-487-2.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarła Zofia Nasierowska – fotograf polskich gwiazd. gazeta.pl, 2011-10-03. [dostęp 2011-10-03].
  2. a b Elegancja Zofii Nasierowskiej [online], 24 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-24].
  3. a b Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 8. ISBN 83-85056-40-8.
  4. Związek Polskich Artystów Fotografików [online], 24 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-24].
  5. Polskie gwiazdy na pogrzebie królowej fotografii. fakt.pl, 2011-10-13. [dostęp 2011-10-13].
  6. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
  7. Dziś mija 9. rocznica śmierci Zofii Nasierowskiej, patronki ełckiej biblioteki [online], gazetaolsztynska.pl, 3 października 2020 [dostęp 2024-02-03].
  8. a b Królowa i jej gwiazdy – kobieta.interia.pl [online], 24 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-24].
  9. Danuta Walter- Urych, Dwór Mazurski Łaśmiady - klimatyczne, mazurskie siedlisko nad jeziorem [online], jaWagabunda.pl, 26 marca 2020 [dostęp 2024-02-03].
  10. Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 10. ISBN 83-85056-40-8.
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 października 2003 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2004 r. nr 12, poz. 188).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Turowska: Nasierowska. Fotobiografia. Piaseczno: Marginesy, 2009. ISBN 978-83-928431-4-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]