Zofia Charlotta Wittelsbach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zofia Charlotta Wittelsbach
Sophie Charlotte Auguste
Ilustracja
Zofia Charlotta Wittelsbach
ilustracja herbu
Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbach

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1847
Monachium

Data i miejsce śmierci

4 maja 1897
Paryż

Przyczyna śmierci

zginęła w pożarze

Miejsce spoczynku

Kaplica królewska w Dreux

Ojciec

Maksymilian Bawarski

Matka

Ludwika Wilhelmina Wittelsbach

Mąż

Ferdynand Orleański
od 19 czerwca 1868
do 4 maja 1897

Dzieci

Ludwika Wiktoria Orleańska (cóka)
Filip Emanuel Orleański-Alençon (syn)

Sophie Charlotte Auguste (ur. 22 lutego 1847 w Monachium, zm. 4 maja 1897 w Paryżu) – bawarska księżniczka z młodszej linii zwanej „Herzog in Bayern”, księżna Orléans-Alençon.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się jako córka księcia Maksymiliana Bawarskiego, wywodzącego się z młodszej linii książęcej Wittelsbachów. Jej matka - Ludwika, księżniczka wywodząca się ze starszej linii dynastii, była córką Maksymiliana I Józefa (pierwszego króla Bawarii) oraz przyrodnią siostrą Ludwika I. Siostry Zofii, podobnie jak ona sama, zawarły doskonałe pod względem dynastycznym, choć nieszczęśliwe małżeństwa:

Małżeństwo[edytuj | edytuj kod]

Księżna Zofia

Pierwotnie miała zostać żoną swojego kuzyna Ludwika Bawarskiego, ich zaręczyny ogłoszono 22 stycznia 1867 r. Jednak w październiku, po wielokrotnych zmianach daty ślubu, wyszła na jaw jej znajomość z fotografem Edgarem Hanfstaenglem i zaręczyny zostały zerwane. Ludwik nie mógł się zdobyć na decyzję zawarcia związku małżeńskiego, gdyż prawdopodobnie był homoseksualistą.

Jej rodzice nie zgodzili się na jej ślub z mieszczaninem, więc 19 czerwca 1868 w Possenhofen wyszła za Ferdynanda Orleańskiego, księcia Alençon (syna Ludwika Karola Orleańskiego, księcia Nemours, i Wiktorii Sachsen-Coburg-Kohary). Ferdynand był wnukiem króla Francuzów - Ludwika Filipa I. Małżeństwo to od początku nie było szczęśliwe, a między parą książęcą ciągle narastały nowe konflikty. Mieli jednak dwoje dzieci:

Księżna Zofia nawiązała romans z żonatym lekarzem, co spotkało się z powszechnym oburzeniem, także ze strony rodziny. Bawarska księżniczka została za to zamknięta w szpitalu psychiatrycznym, co było ówcześnie praktyką często stosowaną w stosunku do niewiernych żon[potrzebny przypis]. Zginęła w pożarze Bazar de la Charité w Paryżu. Jej sarkofag znajduje się w kaplicy królewskiej Orleanów w Dreux.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Cesarzowa Elżbieta, Brigitte Hamann