Zijad Abu Ajn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zijad Abu Ajn w 2011

Zijad Abu Ajn (arab. ‏زياد أبو عين‎; ur. 1959[1], zm. 10 grudnia 2014) – palestyński polityk, działacz al-Fatahu, minister, wielokrotnie więziony przez władze izraelskie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Abu Ajn był działaczem al-Fatahu[2]. Miał powiązania z Marwanem al-Barghusim, jednym z przywódców tej organizacji, aresztowanym w 2002 i skazanym na pięciokrotne dożywocie oraz 40 lat więzienia[2][3]; al-Barghusi ukrywał się w domu Abu Ajna w Ramallah[1]. Przed pierwszą intifadą Abu Ajn regularnie występował w izraelskiej telewizji, uczestnicząc w dyskusjach o polityce[2]. W rządzie Autonomii Palestyńskiej w latach 2003–2012 był wiceministrem spraw więźniów[1][2]. We wrześniu 2014 prezydent Mahmud Abbas mianował go ministrem ds. muru i osadnictwa[1], Abu Ajn został też przewodniczącym działającej w ramach Organizacji Wyzwolenia Palestyny Komisji Przeciwko Murowi Separacji i Osiedlom[2].

Po raz pierwszy Abu Ajn został aresztowany przez władze izraelskie w wieku 18 lat, w 1977[1]. W 1979 został posądzony o udział w zamachu bombowym w Tyberiadzie, w którym zginęło dwóch nastolatków, a 36 odniosło rany[4][2]. Po tym ataku zbiegł do Stanów Zjednoczonych, gdzie został aresztowany i osadzony w więzieniu w Chicago[2][1]. W 1981, jako pierwszy Palestyńczyk, został wydany Izraelowi przez władze amerykańskie[2]. Decyzja ta wywołała międzynarodowe protesty, a sam Abu Ajn podjął głodówkę[2]. W 1982 został w Izraelu skazany na dożywocie[1][2]. Na wolność wyszedł w 1985 w ramach wymiany więźniów, ale już kilka miesięcy później został administracyjnie uwięziony[2]. Podczas drugiej intifady Abu Ajn został w 2002 ponownie osadzony w areszcie administracyjnym[1].

Abu Ajn zmarł 10 grudnia 2014 w wyniku starć z izraelskim wojskiem, do których doszło w Turmusajji koło Ramallah w związku z protestem przeciwko izraelskiemu osadnictwu[5]. Według Reutersa, minister miał zostać chwycony za kark i pchnięty przez izraelskiego żołnierza, po czym, uciskając klatkę piersiową, upadł na ziemię i stracił przytomność[6]. Z kolei Mahmud Alul, wysoko postawiony członek al-Fatahu, podał, że Abu Ajn miał zostać trafiony kanistrem z gazem łzawiącym[5]. Minister zmarł w drodze do szpitala w Ramallah[7]. Palestyńscy i jordańscy lekarze orzekli, że przyczyną zgonu było zatrucie gazem łzawiącym[6]. Strona izraelska za przyczynę zgonu uznała zaś zawał serca[6] (Abu Ajn chorował na cukrzycę i nadciśnienie[1]). Abu Ajn został pochowany w Ramallah, obok Jasira Arafata[8][9]. Po śmierci Abu Ajna w muhafazie Ramallah i Al-Bira ogłoszono trzydniową żałobę[10].

Miał czwórkę dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Who is Ziad Abu Ein?. Middle East Eye, 2015-02-13. [dostęp 2020-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Khaled Abu Toameh: Profile: Who was Ziad Abu Ein?. The Jerusalem Post, 2014-12-11. [dostęp 2020-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-07)]. (ang.).
  3. ↑ Adam Krawczyk: Terroryzm ugrupowań fundamentalistycznych na obszarze Izraela w drugiej połowie XX wieku. Katowice: 2007, s. 274.
  4. ↑ Isabel Kershner, Said Ghazali: Calls for Calm After Palestinian Official Dies During Protest in the West Bank. The New York Times, 2014-12-10. [dostęp 2020-12-03]. (ang.).
  5. ↑ a b Palestyński minister zginął w starciach z izraelskimi żołnierzami. RMF 24, 2014-12-10. [dostęp 2020-12-05].
  6. ↑ a b c Ziad Abu Ein nie żyje. Jak zginął palestyński minister?. TVN24, 2014-12-11. [dostęp 2020-12-07].
  7. ↑ Palestyński minister zabity przez izraelskich żołnierzy. wydarzenia.interia.pl, 2014-12-10. [dostęp 2020-12-07].
  8. ↑ Peter Beaumont: Palestinian minister Ziad Abu Ein buried in Ramallah. The Guardian, 2014-12-11. [dostęp 2020-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)].
  9. ↑ Tłumy pożegnały palestyńskiego ministra. Zginął podczas zamieszek na Zachodnim Brzegu. polskieradio.pl, 2014-12-11. [dostęp 2020-12-08].
  10. ↑ Palestinian minister dies after confrontation with Israeli soldier. Al Jazeera America, 2014-12-10. [dostęp 2020-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-29)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zijad_Abu_Ajn&oldid=63665044”