Zhu Rongji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zhu Rongji
朱镕基
Ilustracja
Zhu Rongji (1999)
Data i miejsce urodzenia

23 października 1928
Changsha

Premier Chińskiej Republiki Ludowej
Okres

od 17 marca 1998
do 16 marca 2003

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Poprzednik

Li Peng

Następca

Wen Jiabao

Pierwszy Wicepremier Chińskiej Republiki Ludowej
Okres

od 29 marca 1993
do 17 marca 1998

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Poprzednik

Yao Yilin

Następca

Li Lanqing

Prezes Ludowego Banku Chin
Okres

od lipca 1993
do czerwca 1995

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Poprzednik

Li Guixian

Następca

Dai Xianglong

Burmistrz Sznaghaju
Okres

od 20 czerwca 1989
do 4 kwietnia 1991

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Chin

Poprzednik

Jiang Zemin

Następca

Huang Ju

Zhu Rongji
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

朱镕基

Pismo tradycyjne

朱鎔基

Hanyu pinyin

Zhū Róngjī

Wade-Giles

Chu Jung-chi

Wymowa (IPA)

[tʂú ʐʊ̌ŋtɕí]

Spotkanie z 9 kwietnia 1999 roku w Chinach (od lewej Sekretarz Skarbu Stanów Zjednoczonych Robert Rubin, Alan Greenspan oraz Zhu Rongji)
Spotkanie z 11 września 2001 roku na moskiewskim Kremlu (wraz z ówczesnym prezydentem Rosji Władimirem Putinem)

Zhu Rongji, chiń. 朱镕基 (ur. 23 października 1928 w Changsha, w prowincji Hunan) – polityk chiński, premier ChRL od marca 1998 do marca 2003.

Od 1949 członek Komunistycznej Partii Chin. W 1951 roku ukończył studia na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie. Następnie pracował jako nauczyciel w szkole dla robotników, do czasu aż w 1957 roku za krytykę polityki Mao Zedonga został usunięty z partii i skazany na 4 lata reedukacji poprzez pracę. Zrehabilitowany pracował w Komisji Planowania do 1969 roku, gdy po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej za poparcie dla jugosłowiańskiego modelu socjalizmu został jako „rewizjonista” zesłany na wieś, gdzie pracował przy obsłudze chlewni i stołówki.

W 1975 roku powrócił do Pekinu, gdzie objął stanowisko zastępcy dyrektora biura i głównego inżyniera w przedsiębiorstwie należącym do Ministerstwa Przemysłu Naftowego. W tym okresie związał się ze środowiskiem Deng Xiaopinga. W latach 19751979 był dyrektorem w Państwowej Komisji Planowania, a w latach 19791982 dyrektorem Biura ds. Przekształceń Technologicznych.

W roku 1982 został wiceministrem w Państwowej Komisji Planowania, a w latach 19851987 sekretarzem Komitetu KPCh w Szanghaju, gdzie pracował wraz z Jiang Zeminem. Gdy podczas protestów na placu Tian’anmen w 1989 roku protesty studenckie wybuchły także w Szanghaju, Zhu i Jiang Zemin podjęli rozmowy z protestującymi i nie wprowadzili wojska do miasta.

W 1991 roku Zhu Rongji został wicepremierem Rady Państwa i członkiem Stałego Biura Politycznego KC KPCh. Opracował wówczas projekt reformy przedsiębiorstw państwowych, przedstawiony na XV Zjeździe KPCh we wrześniu 1997 roku.

W latach 19982003 sprawował funkcję premiera Chińskiej Republiki Ludowej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.