Zewnętrzne Karpaty Zachodnie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie
Ilustracja
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie

Podprowincja

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Austria
Dolna Austria
Czechy
kraj pd.-morawski
kraj ołomuniecki
kraj zliński
kraj morawsko-śląski
Słowacja
kraj trnawski
kraj trenczyński
kraj żyliński
kraj preszowski
Polska
woj. śląskie
woj. małopolskie
woj. podkarpackie

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie, obszar w granicach Polski
Beskid Śląski
Kotlina Żywiecka
Gorce
Beskid Niski

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie (513) – zachodnia część zewnętrznego łuku Karpat fliszowych, położona na terenie Polski, Słowacji, Czech i Austrii. Najwyższym szczytem jest Babia Góra (1725 m n.p.m.) w Beskidzie Żywieckim.

Charakterystyczny dla tej części Karpat jest pas zrównanego pogórza na zewnątrz łuku, który nie występuje w Zewnętrznych Karpatach Wschodnich.

Przedłużeniem Zewnętrznych Karpat Zachodnich są Zewnętrzne Karpaty Wschodnie.

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie dzieli się na następujące jednostki: