French
DeutschZeus z Otricoli – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Rodzaj | popiersie |
|---|---|
| Data powstania | I w. p.n.e. |
| Medium | marmur |
| Wymiary | 58 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Zeus z Otricoli (wł. Giove di Otricoli) – starożytne rzymskie popiersie z I w. p.n.e., znalezione w Otricoli podczas wykipalisk w latach 1781–1782, obecnie w kolekcji Muzeów Watykańskich.
Popiersie zostało znalezione w Otricoli – starożytne Ocriculum – w latach 1781–1782 podczas prac archeologicznych zleconych przez papieża Piusa VI. Wykopaliska prowadzili Giuseppe Pannini i Vincenzo Cecchi[1]. Jest jednym z najbardziej znanych przedstawień Jowisza i najwierniejszą rzymską reprodukcją Zeusa z Olimpii autorstwa Fidiasza. Rzeźba eksponowana jest w Sali Owalnej (wł. Sala Rotonda) w Muzeach Watykańskich w Rzymie (Museo Pio-Clementino)[2]. Popiersie Zeusa ma wysokość 58 cm. Stanowiło część dużego posągu. W Ocriculum wzniesiona została świątynia poświęcona boskiej triadzie złożonej z Jowisza, Junony i Minerwy. Rzeźba stanowiła kopię posągu Jowisza umieszczonego w świątyni kapitolińskiej w Rzymie. Zeus z Otricoli wykonany został w pierwszej połowie I w. p.n.e. w białym marmurze[3][4].
Gipsową wierną kopię Zeusa z Otricoli kazał dla siebie wykonać w 1786 roku Johann Wolfgang von Goethe podczas swojej podróży do Włoch[2]. Na popiersiu wzorował się rzeźbiarz wykonujący Figurę Boga Ojca na zwieńczenie fasady nieistniejącego warszawskiego kościoła Brygidek. Obecnie figura ta znajduje się w Falentach[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Testa colossale di Giove, c.d. Giove di Otricoli. catalogo.museivaticani.va. [dostęp 2022-06-24]. (wł.).
- ↑ a b Busto del Giove del Otricoli. felicecalchi.com. [dostęp 2022-06-23]. (wł.).
- ↑ Antiquarium comunale. otricoliturismo.it. [dostęp 2022-06-23]. (wł.).
- ↑ a b Michał Wardzyński. O dwóch posągach z warszawskiego kościoła brygidek w Raszynie. „Stolica”. 9 (2304), s. 39-41, 9 / 2017. Warszawa: EKBIN. ISSN 0039-1689. OCLC 830619131. [dostęp 2022-06-23]. (pol.).