French
DeutschZenon Przybyszewski Westrup – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Dagny Juel z synem Zenonem | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł nadzwyczajny Królestwa Szwecji w Bernie | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
         | |
Zenon Przybyszewski Westrup, Zenon P. Westrup (ur. 28 września 1895 w Kongsvinger, zm. 27 listopada 1988 w Middelfart) – szwedzki dyplomata, syn Stanisława i Dagny Przybyszewskich. Brat Iwy (primo voto Bennet[1], secundo voto Dahlin[2]).
Po śmierci matki (1901) znajdował się pod opieką Laury Pytlińskiej, aktorki, córki Marii Konopnickiej. Adoptowany przez siostrę Dagny Gudrun Westrup i jej męża Wilhelma, wychował się w Szwecji. Ze swoim ojcem nawiązał kontakt korespondencyjny dopiero kilka lat przed śmiercią Stanisława.
Studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim w Pembroke College[3]. Karierę dyplomatyczną rozpoczął w 1920 roku. Pracował w szwedzkich placówkach dyplomatycznych w Paryżu, Brukseli i Hadze, w 1927 roku został wicekonsulem w Londynie. Był członkiem delegacji szwedzkiej na konferencję rozbrojeniową w Genewie (1932). W latach 1940-1946 był posłem nadzwyczajnym w Bernie[4].
Był właścicielem dóbr ziemskich. Uprawiał czynnie jazdę konną[3]. Ożenił się z baronessą Anną De Geer[4]. Jest autorem wspomnień Jag har varit i Arkadien.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Komandor 1. Klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja)[4]
- Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Czarnej (Francja)[4]
- Komandor 1. Klasy Orderu Białej Róży Finlandii[4]
- Komandor z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Komandor Orderu Korony (Belgia)[4]
- Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)[4]
- Kawaler Orderu Leopolda (Belgia)[4]
- Kawaler Orderu Oranje-Nassau (Holandia)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sveriges Ridderskaps och Adels Kalender 1923 - Fyrtiosjätte årgången. Project Runeberg. [dostęp 2019-12-30]. (szw.).
- ↑ Vem är det : Svensk biografisk handbok 1969. Project Runeberg. [dostęp 2019-12-30]. (szw.).
- ↑ a b Jadwiga Kosicka, David Gerould: A life of solitude: Stanisława Przybyszewska: a biographical study with selected letters. Northwestern Univ. Press, 1989, s. 18. ISBN 0-8101-0808-9. OCLC 19125634. [dostęp 2010-01-07].
- ↑ a b c d e f g h i j k Vem är Vem? Skåne, Halland, Blekinge 1966. Project Runeberg. [dostęp 2010-01-07]. (szw.).