French
DeutschZenon Płatek – Wikipedia, wolna encyklopedia
 generał brygady SB | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1948–1990 |
| Formacja | |
| Jednostki | Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1973–1990) |
| Odznaczenia | |
           | |
Zenon Jan Płatek (ur. 6 września 1927 w Jaksicach, zm. 20 czerwca 2009 w Warszawie) – generał brygady MO.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana i Anny. W okresie od maja 1948 do września 1949 ukończył szkołę podoficerską KBW. Od listopada 1953 pracował w WUBP w Rzeszowie. W lipcu 1959 ukończył Roczną Oficerską Szkołę Zawodową SB w CW MSW w Legionowie[2].
Od 1 marca 1968 do 30 września 1970 zastępca naczelnika wydziału IV KW MO w Rzeszowie, od 1 października 1970 do 31 lipca 1974 jego naczelnik[3], od 19 listopada 1973 do czerwca 1976 był kierownikiem Samodzielnej Grupy „D” Departamentu IV MSW, zajmującej się dezintegracją kościoła katolickiego w Polsce, naczelnik Wydziału I Departamentu IV MSW (kierownicze ogniwa Kościoła katolickiego) od 1 lutego 1976 do kwietnia 1979, zastępca dyrektora Departamentu IV MSW od 20 kwietnia 1979 do 16 grudnia 1981, dyr. IV Departamentu MSW od 16 grudnia 1981 do 30 października 1984[4]. W 1983 mianowany generałem brygady[5].
Do dzisiaj niejasny pozostaje związek Zenona Płatka z zamachem na życie papieża Jana Pawła II. W kwietniu 1979 Płatek udał się do Wiednia, by odbyć spotkanie z prowadzonym przez siebie tajnym współpracownikiem SB ps. Tango w ramach ściśle tajnej operacji pod kryptonimem Triangolo. W tym samym czasie w Wiedniu przebywał turecki terrorysta Mehmet Ali Ağca.
2 listopada 1984 Płatek został zawieszony w obowiązkach służbowych w związku z zamordowaniem ks. Jerzego Popiełuszki. Mianowany rezydentem MSW, formalnie kierownikiem Grupy Operacyjnej Nr 5 „Praga” przy ambasadzie PRL w Pradze (1986–1990). W latach 1985-1989 pełnił funkcję zastępcy Dyrektora Departamentu V MSW[6]. W listopadzie 1989 został mianowany zastępcą Dyrektora Departamentu Ochrony Gospodarki MSW, pełnił tę funkcję do marca 1990[7]. W październiku 1990 aresztowany wraz z gen. Władysławem Ciastoniem i oskarżony o sprawstwo kierownicze zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki. Został przez sąd uniewinniony[8].
Pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie[9].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”,
- Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”,
- Odznaka „20 Lat w Służbie Narodu”,
- Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego,
- Odznaka „10 Lat w Służbie Narodu”,
- Złota Odznaka „W Służbie Narodu”,
- Złota Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”,
- Odznaka Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego,
- Specjalna Odznaka ORMO,
- Medal „Za umacnianie braterstwa broni”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zenon Płatek nie żyje. wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2010-02-19]. (pol.).
- ↑ Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].
- ↑ Aparat bezpieczeństwa w Polsce, t. II 2006 ↓, s. 135.
- ↑ Aparat bezpieczeństwa w Polsce, t. III 2008 ↓, s. 67.
- ↑ 40-lecie ludowego Wojska Polskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 240 z 11 października 1983.
- ↑ Aparat bezpieczeństwa w Polsce, t. III 2008 ↓, s. 66.
- ↑ Aparat bezpieczeństwa w Polsce, t. III 2008 ↓, s. 68.
- ↑ Accéder à Hotmail, Outlook, l'actualité et plus-MSN France [online], wiadomosci.pl.msn.com [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-01] (fr.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Piotrowski (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2006, ISBN 978-83-60464-24-3, OCLC 169865709, t. II 1956-1975.
- Paweł Piotrowski (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2008, ISBN 978-83-60464-80-9, OCLC 644348185, t. III 1975–1990.