Zdzisław Konicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Konicki
Ilustracja
Zdzisław Konicki portret 29 stycznia 1982
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1925
Łódź

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1999
Łódź

Zawód, zajęcie

archiwista

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016) Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Państwowy”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” Złota Honorowa Odznaka PTTK
Zdzisław Konicki portret 25 kwietnia 1975
Zdzisław Konicki 7 listopada 1981 Jubileusz 35 kolekcjonerstwa w ratuszu
Zdzisław Konicki z rodziną 1982
Zdzisław Konicki oprowadza po Starym Cmentarzu w Łodzi 1990

Zdzisław Konicki (ur. 25 stycznia 1925 w Łodzi, zm. 14 stycznia 1999 tamże) – polski archiwista i konserwator zbiorów archiwalnych, współzałożyciel i działacz Towarzystwa Przyjaciół Łodzi, Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, przewodnik po Łodzi, publicysta, regionalista, działacz społeczny.

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W czasie hitlerowskiej okupacji zatrudniony nieletnio jak dorosły w pracy przymusowej w Łodzi, w 1943 przymusowo wywieziony na roboty do Niemiec (do Berlina; lager mieszkalny Waltersdorf)[1], wrócił w maju 1945 do Łodzi. Tu od końca lat 50. do śmierci mieszkał przy ul. Karpackiej 19 m. 19.

Przerwane wojną wykształcenie uzupełnił w Liceum Administracyjnym. Od 1946 przez 42 lata pracował w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Łodzi jako archiwista i konserwator zbiorów archiwalnych. Na emeryturę odszedł w 1990. W Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Łodzi pracowała także jego żona – Teresa.

Działalność pozazawodowa[edytuj | edytuj kod]

Wygłosił ponad 1 500 prelekcji i odczytów. Napisał prawie 2 000 artykułów i notatek prasowych na tematy „łódzkie”, opublikowanych w prasie regionalnej i ogólnopolskiej, zwłaszcza w „Dzienniku Łódzkim” i ogólnopolskim tygodniku „Odgłosy”.

Organizator wystaw publicznych poświęconych informacji archiwalnej i konserwacji dokumentów archiwalnych, także „Historia rzemiosła łódzkiego”, „Zabytkowa ulica Piotrkowska w starej i nowej widokówce (1890–1975)” i „Łodzianie w starej fotografii”. Organizator i juror prawie 500 konkursów wiedzy o dziejach i zabytkach Łodzi, głównie dla młodzieży szkolnej.

Występował w Radiu Łódź i telewizji regionalnej TVP3 Łódź.

  • członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Oddziale Łódzkim,
  • członek Polskiego Towarzystwa Historycznego,
  • członek Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny,
  • członek Stowarzyszenia Archiwistów Polskich, działacz Oddziału Łódzkiego – wieloletni prezes oddziału, członek Zarządu Głównego przez 3 kadencje,
  • członek i działacz Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Sztuki w Łodzi – współzałożyciel i długoletni wiceprezes,
  • członek współzałożyciel i wieloletni zasłużony działacz Towarzystwa Przyjaciół Łodzi,
  • członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), działacz Oddziału Łódzkiego, wieloletni zasłużony społeczny opiekun zabytków;
  • członek i działacz Koła Przewodników PTTK, przez 3 kadencje wiceprezes,
  • członek Towarzystwa Opieki nad Zabytkami w Łodzi, działacz Oddziału Łódzkiego, członek Zarządu Oddziału przez 3 kadencje,

Był znanym bibliofilem, członkiem Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Książki. Poprowadził jako przewodnik prawie 3000 wycieczek po Łodzi i regionie, w tym część wycieczek w języku niemieckim. Współpracował z Ośrodkiem Badań Niemcoznawczych Uniwersytetu Łódzkiego.

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Dziwy nad Łódką czyli nowy bajarz łódzki – dwa wydania, 1970 i 1992
  • Łódź i okolice, Warszawa 1972 – przewodnik PTSM dla młodzieży
  • Ulice Łodzi, Łódź 1995 ISBN 83-901093-2-8

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konicki Z., Wspominki, wypominki; „Dziennik Łódzki”, 1 IV 1996, s. 16