Zdzisław Antolski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Antolski
Ilustracja
Portret Zdzisława Antolskiego autorstwa Zbigniewa Kresowatego
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1953
Skalbmierz

Data śmierci

4 grudnia 2023

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta

Dzieci

Adam Antolski

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zdzisław Antolski (ur. 16 stycznia 1953 w Skalbmierzu, zm. 4 grudnia 2023[1]) – polski poeta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Kielcach. Pierwsze wiersze publikował w szkolnej gazecie „Młodzi Idą” w 1973, a w 1974 debiutował w Almanachu wierszy „Bazar poetycki”. Otrzymał wiele nagród w konkursach poetyckich, m, in. „O Nagrodę Jesiennej Chryzantemy” (Płock 1978). „O Świętokrzyską Lirę Poezji” (Kielce 1979, 1982), „O Laur Liścia Akantu” (Olsztyn 1981), na XIV Ogólnopolskim Festiwalu Poezji (Łódź 1985). Jest także laureatem miesięcznika „Przemiany” (Kielce 1974), nagrody w dziedzinie poezji im. Andrzeja Bursy (Kraków 1986) oraz nagrody z Funduszu Nauki i Kultury im. Staszica (Kielce 1986). Poeta projektu „Sfotografuj wiersz – Zwierszuj fotografię[2].

W 2016 Zdzisław Antolski świętował 45-lecie pracy twórczej. Jubileusz odbył się w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach, na który przybyły tłumy przyjaciół, miłośników twórczości i podziwiający talent kolegi twórcy. Podczas uroczystości odbyła się też promocja najnowszego tomiku poety zatytułowanego – „Ojczyzna papierowych żołnierzyków”[3].

Dokonując obszernej analizy twórczości poety, w swojej książce krytycznej pt. Walka demona z aniołem. Droga twórcza Zdzisława Antolskiego, Zofia Korzeńska opisała proces powstawania wierszy autora, jak i treści tematyczne, motywy (obraz) domu, historiozoficzne podejście do rzeczywistości, autobiograficzny opis regionu i wiele innych spostrzeżeń, wymykających się zwykłemu czytelnikowi z „furtki wyobraźni”, a jakże ważne są one dla posagu i stylu autora, czerpiącego tak wiele z dorobku kulturowego naszych i przedwspółczesznych czasów[4].

W 2017 Zdzisław Antolski znalazł się w gronie laureatów i otrzymał Nagrodę Miasta Kielce. Finalistów wybierali prezydent Kielc i radni reprezentujący wszystkie ugrupowania zasiadające w Radzie Miasta. Nagroda ta jest przyznawana od 1995 osobom, które przyczyniły się swoją pracą, postawą i działalnością do rozwoju i promocji Kielc[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2001 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. W 2005 otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza[7] i Władysławy z domu Bezak[8]. W 1988 wziął ślub z Marią Linowską (ur. 1957)[9]. Ma syna, Adama (ur. 1989), który jako twórca internetowy znany jest ze swojej działalności na kanale UncleMroowa[10][11].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Samosąd (1978)
  • Sam w tłumie (1980)
  • Do snu przebieram sobowtóra (1981)
  • Okolica Józefa (1985)
  • Sejsmograf (1990)
  • Józefy (1993)
  • Walka Stulecia (1993)
  • Moje Ponidzie. Historia intymna. (1994)
  • Ściąga z miłości (Zapiski z okresu dojrzewania) [opowiadania] (1995)[12]
  • Maszyna metafizyczna (2012)
  • Furtka w czasie (2013)[13]
  • Moje Kielce literackie (2016), zbiór wspomnień i esejów[14]
  • Ojczyzna papierowych żołnierzyków (2016)[15]
  • Dzidziuś (2017)[16]
  • fejsbyczki czyli posty i aforyzmy (Kielce 2018)[14]
  • Ostatni podryw (Kielce 2020), zbiór opowiadań[14]
  • Kapsuła Czasu (Warszawa 2021)[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alina Janusz, Zmarł znany poeta, felietonista i krytyk literacki [online], kielce.wyborcza.pl, 4 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-04].
  2. konkurs [online] [dostęp 2016-10-04].
  3. Iwona Rojek, Poeta Zdzisław Antolski świętował 45-lecie twórczości w Kielcach (ZDJĘCIA), „echodnia.eu” [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  4. Zofia Korzeńska - Zdzisława Antolskiego autentyzm, mitologia i osąd oglądanego świata [online], pisarze.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] (pol.).
  5. Agata Kowlaczyk, Nagroda Kielc. Raper i 101- latek wśród laureatów (WIDEO, zdjęcia), „echodnia.eu”, 12 lutego 2018 [dostęp 2018-02-14] (pol.).
  6. Minister wręczył medale „Gloria Artis”. kielce.uw.gov.pl, 21 września 2005. [dostęp 2012-12-16].
  7. Marek Minakowski, Tadeusz Antolski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2018-02-19].
  8. Marek Minakowski, Władysława Bezak [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2018-02-19].
  9. Marek Minakowski, Maria Linowska z Linowca h. Pomian [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2018-02-19].
  10. Marek Minakowski, Adam Antolski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2018-02-19].
  11. Festiwal Fantastyki Pyrkon [online], pyrkon.pl [dostęp 2017-10-05] (pol.).
  12. Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2017-11-28].
  13. Poeci Ziemi Świętokrzyskiej [online], pisarze.pl [dostęp 2017-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] (pol.).
  14. a b c Moje książki, strona internetowa Zdzisława Antolskiego (dostęp: 21 marca 2022).
  15. Zdzisław Antolski - Ojczyzna papierowych żołnierzyków [online], www.pisarze.pl [dostęp 2017-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] (pol.).
  16. Administrator, Michał Piętniewicz - Ciemna maska czystego wiersza. O tomie poezji Zdzisława Antolskiego, „Dzidziuś”. [online], pisarze.pl [dostęp 2018-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-13] (pol.).
  17. Andrzej Walter, Szczera i bolesna spowiedź poety, "Gazeta Kulturalna" (Zelów) (dostęp: 21 marca 2022).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]