Zbigniew Korepta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Roman Korepta
Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1932 ; Szczekociny
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2004 ; Warszawa
Zawód	aktor, kompozytor
Lata aktywności	1954-1999
	Odznaczenia
	;

Zbigniew Roman Korepta (ur. 29 lutego 1932 w Szczekocinach, zm. 29 czerwca 2004 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny oraz kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Aktorską w Łodzi (1954). W kolejnych latach występował w Teatrach: Wybrzeże w Gdańsku (1954-1958), im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1958-1960), Polskiego w Bydgoszczy (1960-1966) oraz Rozmaitości (nast. Bagatela) w Krakowie (1966-1976). W kolejnych latach przeniósł się do Warszawy, gdzie występował na deskach Teatru Ziemi Mazowieckiej (nast. Popularnego) (1976-1980) oraz Teatru Syrena (1980-1991). Występował również w gdańskim kabarecie "Rudy Kot". Brał udział w dziesięciu spektaklach Teatr Telewizji (1983-1998) oraz siedmiu audycjach Teatru Polskiego Radia (1955-1983).

Jako kompozytor współpracował z Krystyną Wodnicką - aktorką i autorką tekstów, a najbardziej znanym utworem tego duetu jest piosenka Kasztany z 1955 roku, wykonywana m.in. przez Nataszę Zylską (1956). Inne wspólnie stworzone utwory to m.in. Zakochana biedronka, I tak mi żal^[1].

W uznaniu swych zasług został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1985), Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1985) oraz Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1979).

Został pochowany na Cmentarzu Kule w Częstochowie^[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Trzy opowieści (1953)
Ocalić miasto (1973) - oficer niemiecki w kanałach
Zaległy urlop (1978) - projektant
Romans Teresy Hennert (1978) - urzędnik w Ministerstwie Reform Rolnych
Bilet powrotny (1978) - gość na weselu
Zamach stanu (1980) - poseł PSL „Wyzwolenie”
Matka Królów (1982) - lekarz w szpitalu więziennym
Katastrofa w Gibraltarze (1984) - członek rządu spiskujący przeciw Sikorskiemu
Zabawa w chowanego (1984) - gość w lokalu
Szaleństwa panny Ewy (1984) - doktor Różański
Godność (1984) - robotnik ostrzegający Szostaka
Zielone kasztany (1985) - mężczyzna pod pałacem ślubów
Mrzonka (1985) - urzędnik eksmitujący Rajzemana
Jezioro Bodeńskie (1985) - żandarm
Chrześniak (1985) - Austriak z firmy polonijnej
Czas nadziei (1987) - robotnik
Mr Tański (1987) - inżynier Robert Gabaud
Cesarskie cięcie (1987) - człowiek Rozmaryna
Piłkarski poker (1988) - bukmacher na Służewcu
Generał Berling (1988) - generał Karol Świerczewski
Czarodziej z Harlemu (1988) - porucznik MO w Olsztynie
Urodzony po raz trzeci (1989) - tajniak przed foto-atelier "Tobi" w Kielcach
Stan strachu (1989)
Po upadku. Sceny z życia nomenklatury (1989) - Malinowski, zastępca Rozpudy
Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce (1989) - mężczyzna w restauracji
Mów mi Rockefeller (1990) - mężczyzna w restauracji
Kramarz (1990) - urzędnik w szkole
Historia niemoralna (1990) - Wilko, adwokat żony ojca Ewy
Rozmowy kontrolowane (1991) - pan czytający "Trybunę"
Panny i wdowy (1991) - mężczyzna w pałacu w Lechicach
Szczur (1994) - konduktor
Wirus (1996) - oficer policji na naradzie
Kiler (1997) - emeryt
Kiler-ów 2-óch (1999) - emeryt - kombatant na odsłonięciu obelisku ku czci Jurka Kilera

Seriale telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

Zezem (1977) - mężczyzna wręczający łapówkę Górnemu na ulicy (odc. 8)
Polskie drogi (1977) - strażnik przy wagonie z dziećmi (odc. 10 oraz odc. 8)
Układ krążenia (1978) - dyrektor szpitala (odc. 3)
07 zgłoś się (1978-1984) - dwie role:
- porucznik prowadzący z Borewiczem śledztwo w sprawie morderstwa w Karsznicach (odc. 9)
- dyrektor "Polhotelu" (odc. 18)
Punkt widzenia (1980) - lekarz ginekolog
Dom (1980-1997) - cztery role:
- członek komisji lokalowej (odc. 3)
- konduktor sprzedający Heniowi pięciogroszówki (odc. 8)
- woźny sądowy (odc. 9)
- profesor egzaminujący Mietka (odc. 18)
Życie Kamila Kuranta (1982) - szpicel (odc. 5, 6)
Polonia Restituta (1982) - komunista na manifestacji (odc. 5)
Szaleństwa panny Ewy (1983) - doktor Różański (odc. 2)
Alternatywy 4 (1983) - przewodniczący komisji nazewnictwa ulic (odc. 3)
Pan na Żuławach (1984) - odc. 10
Kwestia wyboru (1985) - Stanisław Mikołajczyk
Zmiennicy (1986) - pracownik punktu skupu makulatury (odc. 10)
Akwen Eldorado (1988) - pijany rybak Rysio
W labiryncie (1988-1990) - współpasażer Ewy w pociągu do Krotoszyna
Odbicia (1989) - gość na przyjęciu weselnym (odc. 6)
Panny i wdowy (1991) - mężczyzna w pałacu w Lechicach (odc. 5)
Złotopolscy (1997) - przechodzień (odc. 2)
13 posterunek (1998) - mężczyzna, któremu żona głośno chrapie (odc. 26)
Wszystkie pieniądze świata (1999) - Karasek, kasjer w firmie Parcewicza

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zbigniew Korepta. staremelodie.pl. [dostęp 2022-12-21]. (pol.).
↑ śp. Zbigniew Roman Korepta. czestochowakule.grobonet.com. [dostęp 2022-12-21]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Korepta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-12-21] .
Gabriela Pewińska: Jak dwójka aktorów Teatru Wybrzeże napisała słynny przebój. encyklopediateatru.pl (źr. Dziennik Bałtycki nr 245/19.10), 2007-10-23. [dostęp 2022-12-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Korepta w bazie filmpolski.pl

[1] Zbigniew Korepta. staremelodie.pl. [dostęp 2022-12-21]. (pol.).

[2] śp. Zbigniew Roman Korepta. czestochowakule.grobonet.com. [dostęp 2022-12-21]. (pol.).

[1]

[2]

Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1932 Szczekociny
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2004 Warszawa
Zawód	aktor, kompozytor
Lata aktywności	1954-1999
Odznaczenia