Zbigniew Derdziuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Derdziuk

Zbigniew Derdziuk (2014)
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1962 Skierbieszów
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Okres	od 2 października 2009 do 31 marca 2015
Poprzednik	Elżbieta Łopacińska (p.o.)
Następca	Elżbieta Łopacińska (p.o.)
Minister – członek Rady Ministrów i przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Okres	od 16 listopada 2007 do 13 stycznia 2009
Poprzednik	Przemysław Gosiewski
Następca	Michał Boni
Przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Okres	od 17 listopada 2005 do 13 lipca 2006
Następca	Przemysław Gosiewski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Zbigniew Derdziuk (ur. 24 stycznia 1962 w Skierbieszowie) – polski polityk, w latach 2009–2015 prezes ZUS, w latach 2007–2009 minister-członek Rady Ministrów, w latach 1998–1999 i 2005–2006 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Brat zakonnika Andrzeja Derdziuka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Technikum Elektronicznego w Zamościu z 1981. W 1987 ukończył studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył studia podyplomowe w zakresie organizacji i zarządzania prowadzone przez Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz” oraz szwedzką Grupę Konsultingową M-Gruppen, brał udział w Advanced Management Program prowadzonym przez IESE Business School (2008)^[1]. Uczestniczył w szkoleniach z zakresu finansów i zarządzania, m.in. podczas stypendium w USA.

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

Pracował w bankowości, mediach i konsultingu. W wyborach w 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia PChD w Warszawie^[2].

W 1994 był zastępcą dyrektora Biura Zarządu Telewizji Polskiej, a w 1996 dyrektorem Biura Planowania Strategicznego w tym przedsiębiorstwie. Pracował w Sejmie i Senacie, m.in. jako dyrektor gabinetu szefa Kancelarii Sejmu. W 1997 był zastępcą dyrektora biura promocji i informacji w PKO BP, odpowiadał za kampanie reklamowe tego banku. Pełnił później funkcję dyrektora departamentu w Polskim Banku Inwestycyjnym.

Od stycznia 1998 do marca 1999 był sekretarzem stanu i zastępcą szefa KPRM w rządzie Jerzego Buzka. 14 listopada 2005 został mianowany sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w okresie rządu Kazimierza Marcinkiewicza, 17 listopada tego samego roku objął nadto stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów. Odwołano go z tych funkcji 13 lipca 2006 w ostatnim dniu sprawowania urzędu przez premiera przez Kazimierza Marcinkiewicza.

Po objęciu 20 lipca 2006 przez Kazimierza Marcinkiewicza stanowiska pełniącego obowiązki prezydenta Warszawy Zbigniew Derdziuk został mianowany szefem jego biura w Urzędzie m.st. Warszawy. W sierpniu 2006 Rada Warszawy wybrała go na stanowisko sekretarza miasta. Pełnił tę funkcję do grudnia 2006. Później objął stanowisko wiceprezesa zarządu Banku Pocztowego.

16 listopada 2007 został powołany na urząd ministra-członka Rady Ministrów w pierwszym rządzie Donalda Tuska. Stanowisko to zajmował do 13 stycznia 2009. Ponownie był przewodniczącym Komitetu Stałego Rady Ministrów. W lutym tego samego roku powrócił do zarządu Banku Pocztowego, w którym został pierwszym wiceprezesem. Obejmował też funkcje członka rad nadzorczych różnych spółek akcyjnych, m.in. PKO BP i BGK.

2 października 2009 został prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 6 lutego 2015 podał się do dymisji^[3]. 31 marca tego samego roku przestał pełnić funkcję prezesa ZUS. W tym samym roku został doradcą zarządu mBanku^[4].

W 2020 został prezesem zarządu spółki Roma Office Center^[5].

Odniesienia w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Derdziuk został wspomniany w piosence zespołu Kazik na Żywo „No speaking inglese”: „No daj mi Derdziuk wódki, no co ci to stanowi? / Ja nie mogę, muszę zawieźć tatowi”. Liderem KnŻ był jego kolega ze studiów Kazik Staszewski^[6][7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Zbigniew Derdziuk, „Ludzie Wprost” [zarchiwizowane 2015-02-06] .