Zbigniew Chojnowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Chojnowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1962
Orzysz

Narodowość

polska

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Zbigniew Chojnowski (ur. 30 maja 1962 w Orzyszu) – polski poeta, prozaik, historyk literatury, krytyk literacki, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Zajmuje się m.in. historią poezji polskiej XX i XXI w., literaturą Warmii i Mazur XIX, XX i XXI w., nowym regionalizmem.

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Rodzice – Marian Chojnowski (ur. 1932 w Pasichach, zm. 2023 w Olsztynie[1]) i Krystyna Chojnowska – byli nauczycielami na Warmii i Mazurach. Wychowywał się w Nowych Gutach nad jeziorem Śniardwy, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej (1968–1974), a potem do szkoły podstawowej w Orzyszu (1974–1976). Uczył się w Technikum Nukleonicznym w Otwocku. Ukończył IV Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie, a w 1984 Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie. W 1991 uzyskał doktorat w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie na podstawie dysertacji Metamorfozy poezji Anny Kamieńskiej (promotor – Stanisław Burkot). W 2000 habilitował się na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w zakresie literaturoznawstwa, przedstawiając dzieło Poetycka wiara Jarosława Iwaszkiewicza. 18 kwietnia 2013 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[2].

Działalność naukowa i organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Od 1985 był zatrudniony w WSP w Olsztynie, a od 1999 na UWM w Olsztynie; w latach 1985–1991 jako asystent, 1991–2000 – adiunkt, a od 2001 jako profesor nadzwyczajny i od 2014 jako profesor zwyczajny na Wydziale Humanistycznym. Kierownik jednostek organizacyjnych: Zakładu Antropologii Literatury Regionalnej (2000–2004), Pracowni Literatury XX Wieku i Teorii Literatury (2005–2009), Zakładu Literatury Współczesnej (2010–2014), Zakładu Literatury XX i XXI Wieku (od 2015). W okresie 2020–2022 dyrektor Instytutu Literaturoznawstwa UWM[3]. Promotor doktoratu honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie Erwina Kruka. Pełnił funkcję: zastępcy dyrektora Instytutu Filologii Polskiej (2000–2002), członka senackiej Komisji Nauki (2001–2002), przewodniczącego Kolegium Wydawniczego UWM (kadencje 2008–2012, 2012–2016, 2016–2020), członka Senatu UWM (2012–2016, 2016–2020), członka Rady Uczelni (2019–2020 i 2021–2024). Został również wybrany do Komitetu Nauk o Literaturze PAN na kadencje 2015–2019 i 2020–2023. Wespół ze Zbigniewem Fałtynowiczem opracował scenariusz stałej ekspozycji w Muzeum Michała Kajki w Ogródku (otwarcie 7 czerwca 2014).

Ważniejsze publikacje naukowe[edytuj | edytuj kod]

Studia

  • Michał Kajka. Poeta mazurski, Olsztyn 1992
  • Metamorfozy Anny Kamieńskiej, Olsztyn 1995
  • Poetycka wiara Jarosława Iwaszkiewicza, Olsztyn 1999
  • Zmartwychwstały kraj mowy. Literatura Warmii i Mazur lat dziewięćdziesiątych, Olsztyn 2002
  • Ku Tajemnicy. Szkice o poezji po 1956 roku, Olsztyn 2003
  • Od biografii do recepcji. Ernst Wiechert, Konstanty Ildefons Gałczyński, Zbigniew Herbert na Warmii i Mazurach, Olsztyn 2011
  • Raje i apokalipsy. Studia i szkice o literaturze dwudziestowiecznej, Olsztyn 2011
  • Ruiny przeciw wizji. O młodej „niepolitycznej” poezji dziewiątej dekady XX wieku, Olsztyn 2012
  • Przypominanie Fritza Skowronnka, Żytkiejmy 2013
  • Wyobraźnia historyczna Mazurów pruskich. Studia i źródła, Olsztyn 2014
  • Kanon prywatny. Książki poetyckie 1981–2015, Olsztyn 2016
  • Odcienie kultury literackiej na Warmii i Mazurach. Północne miniatury krytyczne, Olsztyn 2018.
  • Koloryty ziem pruskich i varia. Północne miniatury krytyczne., Olsztyn 2018.
  • Postacie kobiecości. O poezji Kazimiery Iłłakowiczówny, Kraków 2019.
  • Marcin Gerss, Jest Bóg!, wstęp i oprac. tekstu Z. Chojnowski, Białystok 2020.
  • Polska tradycja literacka w piśmiennictwie mazurskim. Recepcja i wypisy, Olsztyn 2021.

Antologie literackie

  • Olsztyn w wierszach, Olsztyn 2003
  • Pieśni duchowne i poemata światowe. Antologia mazurska, Gołdap 2004
  • Paciorki. Antologia maryjna z Warmii, Olsztyn 2007
  • Przed i za. Antologia literacka (wspólnie z Alicją Bykowską-Salczyńską), Olsztyn 2007
  • Michał Kajka. Mały kancjonał mazurski i opowieści ucieszne, Olsztyn 2008
  • Wesele ptasząt. Piosenka mazurska, oprac. i komentarz Z. Chojnowski, ilustr. Józef Wilkoń, Olsztyn 2013
  • Zwierzyniec mazurski, wybór, oprac. i wstęp Z. Chojnowski, Dąbrówno 2016

Redakcja prac zbiorowych

  • „Co nie jest wymówione zmierza do nieistnienia”. Interpretacje wierszy współczesnych (1995)
  • Gatunki literackie. Tradycja a współczesne przemiany [redakcja wspólnie z Danutą Ossowską] (1996)
  • Z dróg Erwina Kruka. W 65. urodziny twórcy (2006)
  • Michał Kajka, Mały kancjonał mazurski i opowieści ucieszne (2008)
  • Święte miejsca w literaturze [red. wspólnie z Anną Rzymską i Beatą Tarnowską] (2009)
  • Marcin Giersz (Gerss). Człowiek z pogranicza (2009)
  • Literatura na progu XXI wieku, red. J. Chłosta-Zielonka, Z. Chojnowski (2014)
  • W rytmie zegara... Wokół zagadnień chronozoficznych, red. Z. Chojnowski, B. Kurządkowska, A. Rzymska (2015)
  • Regionalizm literacki w Polsce. Zarys historyczny i wybór źródeł, red. Zbigniew Chojnowski, Małgorzata Mikołajczak (2016)
  • Regionalizm literacki – historia i pamięć, red. Zbigniew Chojnowski, Elżbieta Rybicka (2017)

Twórczość poetycka i prozatorska[edytuj | edytuj kod]

Poezja Chojnowskiego osadzona jest w krajobrazie przyrodniczym, społecznym i kulturowym Warmii i Mazur. Unaocznia los, który spełnia się w miejscu ściśle określonym geograficznie i historycznie. Jest przekonany, że oryginalność zapewnia wierszowi próbująca się w nim ujawnić prawda. Zmierza do poetyckiej uniwersalizacji doświadczeń jednostkowych i społecznych.

  • Śniardwy, Olsztyn 1993
  • Cztery strony domu, Olsztyn 1996
  • Prześwit, Olsztyn 2002
  • Mam pytanie. Wiersze dla Witka i innych dzieci, Olsztyn 2002
  • Ląd gordyjski, Gołdap 2006
  • Rozwidlenia, Olsztyn 2008
  • Kamienna kładka. Wiersze wybrane z lat 1980–2011, Dąbrówno 2012
  • Bliźniego, swego, Sopot 2012
  • Mazurské odjezdy. Vybor poezie z let 1980–2011, przekład i posłowie Libor Martinek, Opava 2012
  • Mazurské dědictví, przekład i posłowie Libor Martinek, Opava 2013
  • Widny kres, Sopot 2017
  • Nic a nic = Vobec ale vobec = Rien de rien, przekł. na jęz. franc.: Frédérick Laurent; przekł. na jęz. czes.: Libor Martinek, Olsztyn 2017.
  • Zawsze gdzieś jest noc, Szczecin 2018
  • Viditelný obzor. Vždy je někde noc, przekład na jęz. czeski Libor Matinek, posłowia: Piotr Michałowski, Stanisław Burkot, L. Martinek, Opava 2019.
  • Aktorstwo. Z dziennika Wiktora Sulkowskiego, Olsztyn 2019.
  • Tarcze z pajęczyny. Sentencje o czytaniu, poecie, poezji, tworzeniu, wierszu, z dodatkiem, Szczecin-Bezrzecze 2022.
  • Tyle razy nie wiem, Szczecin-Bezrzecze 2022.
  • 24. wiersze ukraińskie i polskie / 24. українські і польські поезії (współautorka i tłumaczka Iryna Betko / Ірина Бетко), Olsztyn 2023[4][5].

Członkostwo w organizacjach[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • I nagroda za esej Rdzeń życia w konkursie Warszawskiej Jesieni Poezji (wrzesień 1987)
  • Nagroda dla „wybitnych talentów liryki polskiej” (Niemiecko-Polskie Dni Literatury, Drezno, lipiec 1998)
  • Nagroda Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach (2002)
  • Nagroda Prezydenta Olsztyna (2007)
  • nominacja do Nagrody im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ za najlepszy tom poetycki roku – tomik Bliźniego, swego, (2013)[6]
  • nominacja do Nagrody Literackiej im. ks. Jana Twardowskiego – Bliźniego, swego (2013)
  • Tytuł Wilka Piskiego za współautorstwo wystawy Michał Kajka (2014)
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2001)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (2002)[7]
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2009)
  • Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2015)
  • Wyróżnienie Kapituły Nagrody Naukowej Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie i w Białymstoku za książkę „Wyobraźnia historyczna Mazurów pruskich. Studia i źródła”[8]
  • Tytuł Przyjaciela Muzeum Ziemi Piskiej (2019)
  • Medal Zasłużony dla Gminy Orzysz (2021)[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian Chojnowski : Nekrologi [online], pozegnania.net, 20 marca 2023 [dostęp 2023-08-14] (pol.).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2013 r. nr 115-5-13 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2013 r. poz. 412).
  3. O Instytucie. wh.uwm.edu.pl. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-14)]. (pol.).
  4. 24. wiersze ukraińskie i polskie / 24. українські і польські поезії [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2023-08-14] (pol.).
  5. Marta Wiśniewska: „24 wiersze ukraińskie i polskie”: książka naukowców z UWM, która łączy narody. uwm.edu.pl, 2023-03-17. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  6. Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-04].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 lipca 2002 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 43, poz. 659).
  8. Laureaci [online], olsztyn.pan.pl [dostęp 2020-05-28].
  9. Prof. Chojnowski – zasłużony dla gminy Orzysz [online], Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 31 sierpnia 2021 [dostęp 2021-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Słownik biograficzny profesorów Uniwersytety Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie”, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2004.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]