Zatoka Tajlandzka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zatoka Tajlandzka
Zatoka Syjamska
Ilustracja
Państwo

 Tajlandia
 Kambodża
 Wietnam

Lokalizacja

Ocean Spokojny

Powierzchnia

320 tys. km²

Wymiary

600 × 500 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


45 m
84 m

Cieki wodne uchodzące

Menam

Miejscowości nadbrzeżne

Bangkok

Wyspy

Ko_Czang, Ko_Samui

Mapka zatoki
Położenie na mapie Tajlandii
Mapa konturowa Tajlandii, na dole znajduje się punkt z opisem „Zatoka Tajlandzka”
Ziemia9°N 102°E/9,000000 102,000000

Zatoka Tajlandzka, dawniej Zatoka Syjamska (khmer. Czhuk-samot Thai, taj. อ่าวไทย, RTGS Ao Thai, wietn. Vịnh Thái Lan) – rozległa i płytka zatoka w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w południowo-zachodniej części Morza Południowochińskiego. Wcina się ona około 720 km między nasadę Półwyspu Malajskiego a południowe brzegi Półwyspu Indochińskiego. Szerokość wejścia między środkową częścią Półwyspu Malajskiego, a południowym cyplem delty Mekongu to ok. 400 km.

Posiada rozwiniętą linię brzegową. Wzdłuż brzegów liczne wyspy, płycizny i skały, w części zachodniej – rafy koralowe. Pływy morskie osiągają wysokość ok. 4 m, a głębokość do 84 m. Do Zatoki Tajlandzkiej uchodzi rzeka Menam, nad którą ok. 30 km od jej ujścia leży główny port i stolica Tajlandii — Bangkok[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tajlandzka, Zatoka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-01-03].