Zamek (broń) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zamek skałkowy z XVIII-XIX w.
Zamek czterotaktowy karabinu Mauser m/96 z przełomu XIX/XX w.
Schemat współczesnego zamka karabinu automatycznego M16

Zamek – część broni palnej, której główną funkcją jest odpalenie ładunku miotającego oraz ryglowanie przewodu lufy.

Początkowo, w broni odprzodowej zamek służył jedynie do zapalenia prochu i spowodowania wystrzału. Obecnie, w broni odtylcowej zamek jest elementem konstrukcyjnym służącym do zamykania i otwierania przewodu lufy od strony tylnej (wlotowej), w celu załadowania naboju. W zależności od konstrukcji, pełni funkcje: odpalenia naboju, ryglowania lufy, wyciągnięcia łuski, przeładowania broni. Zwykle ma mechanizmy: bezpiecznik i iglicę.

Rodzaje zamków[edytuj | edytuj kod]


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamek_(broń)&oldid=73422772”