Zaćmienie Słońca z 10 czerwca 2021 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zaćmienie Słońca z dnia 10 czerwca 2021 – zaćmienie obrączkowe, widoczne w północnej Kanadzie, północno-zachodniej Grenlandii (w tym w miejscowości Qaanaaq), na Morzu Arktycznym (w tym na biegunie północnym) i w Czukockim Okręgu Autonomicznym w Rosji, a ponadto jako zaćmienie częściowe w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, północno-wschodniej Kanadzie, na północnym Atlantyku, w prawie całej Europie (z wyjątkiem Bałkanów i południowych Włoch), na Syberii, w Mongolii oraz w regionie Sinciang w Chinach[1].

Zaćmienie miało swoje maksimum nad Cieśniną Naresa, faza centralna trwała tam 3 minuty i 51 sekund, a przesłonięciu uległo 89,02% tarczy Słońca[2].

W Polsce było to płytkie zaćmienie częściowe. Najlepsze warunki do obserwacji były w województwie pomorskim, gdzie przesłonięciu uległo ok. 15% tarczy Słońca. Najgorsze warunki były w województwie podkarpackim, gdzie przesłonięciu uległo ok. 5% tarczy Słońca.

Zaćmienie w Polsce[3]
Miejscowość Zakrycie tarczy słonecznej
Płock 11%
Olsztyn 13,23%
Suwałki 13,30%
Szczecin 14,75%
Trójmiasto 15,28%
Warszawa 9,93%
Białystok 11,19%
Gorzów Wielkopolski 13,03%
Zielona Góra 11,30%
Wrocław 9,09%
Łódź 9,49%
Poznań 11,69%
Bydgoszcz 12,72%
Katowice 6,89%
Kielce 7,69%
Lublin 7,66%
Kraków 6,25%
Rzeszów 5,66%

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ NASA: Annular Solar Eclipse of 2021 Jun 10
  2. ↑ NASA: Google Maps and Solar Eclipse Paths
  3. ↑ AstroLife: Częściowe zaćmienie słońca
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zaćmienie_Słońca_z_10_czerwca_2021&oldid=68607931”