Z-8 (1970) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z-8
Ilustracja
Klasa

zbiornikowiec

Projekt

B199

Oznaczenie NATO

Moskit

Historia
Stocznia

Wrocławska Stocznia Rzeczna

 Polska
Wejście do służby

21 lipca 1970

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Długość

57,9 m

Szerokość

9,3 m

Napęd
silnik wysokoprężny 6NVD48.AU o mocy nominalnej 870 KM (maksymalnej 957 KM), 1 śruba
Uzbrojenie
2 działka plot 23 mm ZU-23-2M Wróbel (2 × II)

Z-8 – polski okręt pomocniczy – zbiornikowiec paliwa typu B199 (jednostka bliźniacza Z-3), zbudowany przez stocznię rzeczną we Wrocławiu. Okręt przeznaczony do transportu i zaopatrywania w morzu i porcie w paliwo i środki smarne. W czerwcu 1975 roku okręt uczestniczył w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W dniach 4–26 maja 1983 roku Z-8 wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[2]. Okręt służy w składzie 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, przeszedł remont w 2013 roku[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
  2. Rochowicz 2020 ↓, s. 45-46.
  3. 8 Flotylla Obrony Wybrzeża. [dostęp 2016-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995. Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, ISBN 83-86776-08-0.
  • Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X.