Xi Kang – Wikipedia, wolna encyklopedia

Xi Kang
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

嵇康

Pismo tradycyjne

嵇康

Hanyu pinyin

Xī Kāng / Jī Kāng

Wade-Giles

Hsi K’ang / Chi K’ang

Xi Kang lub Ji Kang[a] (ur. 223, zm. 262) – chiński filozof konfucjański.

Jeden ze zwolenników adaptacji niektórych elementów taoizmu do Nauki Konfucjańskiej. Podkreślał, podobnie jak Ruan Ji, wagę postępowania zgodnie z własną naturą, krytykował przy tym tych, którzy dawali się skrępować przez normy społeczne i wzory moralne[1]. Jego naturalny styl życia był ostro krytykowany przez część współczesnych mu uczonych jako prowadzący do moralnego zepsucia[2]. Ostatecznie został skazany na śmierć i stracony za obrazę obowiązującej konfucjańskiej moralności[3].

Zaliczany do Siedmiu Mędrców z Bambusowego Gaju[4]. Nazwa grupy pochodzi od zagajnika przy domu Xi Kanga, w którym mieli się spotykać (choć możliwe, że w rzeczywistości nie wszyscy się znali)[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Znak 嵇 może być czytany jako lub .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 97. ISBN 978-83-233-2602-1.
  2. Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 98. ISBN 978-83-233-2602-1.
  3. Harold Miles Tanner: China. A History. Indianapolis: Hackett Publishing, 2009, s. 145. ISBN 978-0-87220-915-2.
  4. Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 93. ISBN 978-83-233-2602-1.
  5. Audrey Spiro: Contemplating the Ancients: Aesthetic and Social Issues in Early Chinese Portraiture. Berkeley: University of California Press, 1990, s. 85. ISBN 0-520-06567-0.