Wydłużenie procentowe po zerwaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wydłużenie procentowe po zerwaniu – stosunek zmiany długości próbki w momencie zerwania do długości początkowej próbki, wyrażony w procentach. Zwykle oznaczany jako ${\displaystyle A.}$ Wydłużenie procentowe po zerwaniu oblicza się na podstawie danych uzyskanych ze statycznej próby rozciągania na podstawie wzoru^[1]

${\displaystyle A={\frac {l_{u}-l_{0}}{l_{0}}}\cdot 100\%.}$

Przypisy[edytuj | edytuj kod]