Wyłkowyszki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyłkowyszki
Vilkaviškis
Ilustracja
Widok katedry znad rzeki Szejmeny
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 mariampolski

Burmistrz

Algis Kiseliūnas

Powierzchnia

7,53 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


10 223
1358 os./km²

Nr kierunkowy

342

Kod pocztowy

70147

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wyłkowyszki”
Ziemia54°39′N 23°02′E/54,650000 23,033333
Strona internetowa

Wyłkowyszki[1] (lit. Vilkaviškis wymowa) – miasto na Litwie, w okręgu mariampolskim, siedziba rejonu wyłkowyskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyłkowyszki w 1916 r.

Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1561 r. W 1620 Stefan Pac wzniósł tu kościół. W 1660 król Polski Jan II Kazimierz Waza nadał Wyłkowyszkom prawa miejskie. W 1792 w mieście stacjonował 3 Pułk Przedniej Straży Buławy Polnej Litewskiej wojska I Rzeczypospolitej.

W 1795 zajęte w III rozbiorze Polski przez Prusy. W 1807 zostały częścią Księstwa Warszawskiego. Tu 22 czerwca 1812 Napoleon Bonaparte w rozkazie dziennym do Wielkiej Armii ogłosił początek drugiej wojny polskiej – rozpoczął się atak na Rosję.

Od 1815 część kongresowego Królestwa Polskiego. Miasto było siedzibą gminy Wyłkowyszki i powiatu wyłkowyskiego.

W latach 1870–1881 w miejscu starego kościoła proboszcza Antoniego Leśniewskiego wzniesiono nową murowaną świątynię w stylu neoromańskim, znaną od 1926 jako Katedra Najświętszej Marii Panny w Wyłkowyszkach.

Na przełomie XIX i XX wieku w Wyłkowyszkach zamieszkiwał Judel Rotsztejn, fotograf działający w dwudziestoleciu międzywojennym w Augustowie[2].

Od marca do października 1942 r. w gmachu litewskiego Seminarium Duchownego pod nadzorem Wermachtu i rektora Seminarium byli internowani profesorowie Seminarium Duchownego w Wilnie i Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Stefana Batorego[3][4]. Następnie przewieziono ich do obozów pracy w Szałtupiu i Poniewieżyku.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 26 czerwca 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. 24 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w pobliżu getta[5].

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni w Wyłkowyszkach[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski: Polskie Nazwy Geograficzne Świata. T. II: Europa Wschodnia i Azja. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1996, s. 33. ISBN 83-7144-733-7.
  2. Czas utrwalony. Augustowski świat Judela Rotsztejna. Andrzej Strumiłło (koncepcja i projekt graficzny), Wojciech Batura, Barbara Kondracka (tekst). Suwałki-Augustów: Towarzystwo Inicjatyw Społeczno-Kulturalnych „Nad Czarną Hańczą” w Suwałkach, 2014, s. 22. ISBN 978-83-933312-2-2.
  3. Ks. Tadeusz Krahel, Miesiąc martyrologii duchowieństwa [online], Tygodnik Wileńszczyzny (pol.).
  4. Czesław Oleksy, Homiletyczno-kaznodziejski dorobek księdza biskupa Czesława Falkowskiego, 1983, s. 131 [dostęp 2020-05-08].
  5. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1143.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]