Wskaźnik Simpsona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wskaźnik Simpsona – wskaźnik różnorodności gatunkowej, stosowany w celu oszacowania różnorodności biologicznej siedlisk. Uwzględnia liczbę gatunków oraz względną liczebność każdego gatunku. Wskaźnik Simpsona określa prawdopodobieństwo wylosowania dwóch osobników należących do tego samego gatunku.

Wskaźnik ten wyraża się wzorem:

${\displaystyle D={\frac {\sum _{i=1}^{S}n_{i}(n_{i}-1)}{N(N-1)}}}$

gdzie:
S – liczba gatunków
N – liczebność osobników
n_i – liczba osobników i-tego gatunku

Wskaźnik nosi nazwę od nazwiska brytyjskiego statystyka, Edwarda H. Simpsona, który sformułował go w artykule opublikowanym w Nature, w 1949 roku^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Strona poświęcona wskaźnikowi Simpsona (ang.)