Wrzeciono czasu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | obyczajowy |
---|---|
Rok produkcji | 1995 |
Data premiery | 30 marca 1996 |
Kraj produkcji | |
Język | polski |
Czas trwania | 100 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Andrzej Kondratiuk |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | Andrzej Kondratiuk |
Scenografia | Andrzej Kondratiuk |
Kostiumy | Andrzej Kondratiuk |
Montaż | |
Produkcja | |
Poprzednik | Cztery pory roku (1984) |
Kontynuacja | Słoneczny zegar (1997) |
Wrzeciono czasu – polski film obyczajowy z 1995 roku, będący środkową częścią pamiętnika artysty pisanego kamerą.
Jest to refleksja na temat czasu i przemijania. Osobista, sarkastyczna opowieść o tworzeniu filmu przez Andrzeja Kondratiuka i jego żonę Igę Cembrzyńską. Para żyje z dala od zgiełku cywilizacji, w symbiozie z naturą, pędząc leniwy żywot w drewnianej chałupie we wsi Gzowo nad Narwią.
Występują[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Kondratiuk – Andrzej
- Iga Cembrzyńska – Marynia
- Katarzyna Figura – Matylda
- Janusz Kondratiuk – Janusz, brat
- Krystyna Kondratiuk – matka
- Arkadiusz Kondratiuk – ojciec (pojawia się we fragmentach filmu Cztery pory roku)
- Vera Kondratiuk – mała dziewczynka
- Zygmunt Morawski – sąsiad
- Janina Morawska – sąsiadka ("Żaba")
- Marek Grzebiela – Marek (głosu użyczył Artur Barciś)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wrzeciono czasu w bazie filmpolski.pl
- Wrzeciono czasu w bazie Filmweb