Wrony (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wrony – polski film psychologiczny z 1994 roku w reżyserii i według scenariusza Doroty Kędzierzawskiej. Tematem filmu są losy dziewczynki imieniem Wrona (Karolina Ostrożna), która dręczona poczuciem niższości wobec koleżanek oraz potrzebą miłości porywa trzyletnią dziewczynkę (Kasia Szczepanik).

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Wrona, dziewczynka w wieku około dziesięciu lat, mieszka z matką w zaniedbanej kamienicy w mieście na wybrzeżu. Nie jest akceptowana przez rówieśników, a matka ją zaniedbuje. Na lekcji wychowania fizycznego dziewczynka pojawia się bez wymaganego kostiumu. Nauczycielka zmusza ją, by rozebrała się do bielizny i tak przystąpiła do ćwiczeń, co budzi śmiech koleżanek. Ośmieszone dziecko sięga po przekleństwo, którym obrzuca nauczycielkę^[1].

Wrona, wiedząc, że matka nie okazuje jej jakiejkolwiek czułości, ucieka w świat wyobraźni. Błądząc po malowniczym mieście, zagląda między innymi do okien willi, w której zauważa małżeństwo opiekujące się trzyletnią córeczką. Po godzinach spędzonych na mieście dziewczynka orientuje się jednak, że nic w jej życiu się nie zmieniło. Ucieka z domu, po czym odnajduje willę, gdzie znajdowało się trzyletnie dziecko. Korzystając ze stosownej chwili, Wrona porywa małą dziewczynkę z ogrodu. Stara się troszczyć o nią najlepiej jak umie, udając matczyną więź^[1].

Dziewczynki udają się nad brzeg morza, a podczas wędrówki Wrona dzieli się z małą marzeniami o ucieczce. Gdy obie docierają na kuter rybacki, planuje odcumować i ruszyć w morze. Nieopatrznie jednak wpycha dziewczynkę do wody, po czym natychmiast rusza na ratunek. W poczuciu winy Wrona zabiera trzyletnią dziewczynkę z powrotem do willi tejże, po czym wraca do domu. Gdy matka się budzi, znajduje skuloną córkę, po czym odzywa się do niej słowami: „Co ty wyrabiasz, dziewczyno?". Wrona kilkakrotnie powtarza: „Mamo, przytul”, nie uzyskuje jednak odpowiedzi^[1].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Karolina Ostrożna – jako Wrona
• Kasia Szczepanik – jako Maleństwo
• Anna Prucnal – jako nauczycielka wf-u
• Małgorzata Hajewska-Krzysztofik – jako matka Wrony
• Ewa Bukowska – jako matka Maleństwa
• Krzysztof Grabarczyk – jako ojciec Maleństwa
• Agnieszka Pilaszewska – jako matka Piotrusia
• Antoni Majak – jako starszy pan
• Paul Verkade – jako cudzoziemiec
• Bartłomiej Topa – jako policjant
• Marek Bukowski – jako pan młody
• Katarzyna Gajewska – jako piekareczka
• Kazimierz Rabski – jako mężczyzna

Produkcja i odbiór[edytuj | edytuj kod]

Wrony powstały w Studiu Filmowym „Oko” pod kierownictwem Tadeusza Chmielewskiego^[2]. Reżyserką Wron była Dorota Kędzierzawska, która przedtem zadebiutowała filmem Diabły, diabły (1991)^[3]. Zdjęcia do Wron zostały nakręcone w Toruniu. Operator zdjęć Artur Reinhart korzystał z takich technik filmowych jak długie ujęcia, oświetlenia o efekcie chiaroscuro i ograniczona paleta kolorów, oparta na odcieniach szarości i brązu^[4].

Wrony z powodu swej epizodycznej struktury i skupienia się na losach dziecięcych postaci spotkały się z umiarkowanym odbiorem ze strony polskich krytyków, miały też ograniczoną dystrybucję^[5]. Film w związku z tym w Polsce okazał się klęską komercyjną, choć odnosił sukcesy na międzynarodowych festiwalach^[6].

Nagrody filmowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• BarbaraB. Hollender BarbaraB., Od Wajdy do Komasy, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2014, ISBN 978-83-7961-010-5 .
• EwaE. Mazierska EwaE., Dorota Kędzierzawska – Diabły, wrony, kobiety: kobiece kontrkino, [w:] GrażynaG. Stachówna, JoannaJ. Wojnicka (red.), Autorzy kina polskiego, t. 1, Kraków: Rabid, 2004, s. 215–230, ISBN 978-83-88668-81-4 .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Plakat
• Wrony w bazie IMDb (ang.)
• Wrony w bazie Filmweb
• Wrony w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Wrony w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”