Wręgi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Harpidae | |
Bronn, 1849 | |
Żywy ślimak Harpa major | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Rodzina | wręgi |
Wręgi (Harpidae) – rodzina ślimaków morskich z rzędu Neogastropoda. Zaliczanych jest do niej około 60 żyjących gatunków należących do trzech rodzajów, opisano też gatunki i rodzaje kopalne[1].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Muszle osiągają średnie i duże rozmiary. Krótka i spiczasta skrętka zakończona jest muszlą embrionalną złożoną z dwóch skrętów. Ostatni skręt duży i rozdęty. Charakterystyczne są promieniste, o ostrej krawędzi, ubarwione poprzecznymi prążkami i sterczące nad powierzchnię zewnętrzną żeberka (wręgi) lub fałdy, tworzące w części dowierzchołkowej zaostrzone krawędzie i kolce. Zarówno powierzchnia zewnętrzna jak i wewnętrzna jest połyskująca i pokryta regularnymi wzorami barwnymi, wśród których dominują barwy od łososiowej do brązowej. Duże ujście. Warga zewnętrzna pogrubiona i z zaokrągloną krawędzią, w części dosyfonowej z małym wcięciem syfonalnym. Gładkie wrzeciono pogrubione jest kallusem. Brak dołka osiowego, warstwy konchiolinowej i wieczka. U żywych okazów zwraca uwagę bardzo szeroka noga, która jest tak duża, że nie pozwala ślimakowi całkowicie schować się do wnętrza muszli. Noga ta z przodu jest półkoliście zakończona i szersza, a w tylnej części zaostrzona i wydłużona. Znane są przypadki odrzucania (autoamputacji) tylnego odcinka nogi w wyniku np. niepokojenia zwierzęcia. Głowę zdobią dwa długie, cienkie czułki. Plamki oczne znajdują się mniej więcej w jednej trzeciej długości czułków. Samice składają jaja w dyskokształtnych kapsułach rogowych, połączonych ze sobą w sznury.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występują w strefie klimatycznej subtropikalnej i tropikalnej, szczególnie w zachodnim Pacyfiku i Oceanie Indyjskim. Życie spędzają w jamach wygrzebanych w piasku koralowym, od strefy litoralnej po głębokie wody.
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Wręgi są mięsożercami, żerują nocą, żywiąc się krabami i krewetkami.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodziny należą trzy podrodziny z następującymi rodzajami[1]:
- Cryptochordinae Korobkov, 1955 †
- Cryptochorda Mörch, 1858 †
- Harpinae Bronn, 1849
- Austroharpa H. J. Finlay, 1931
- Eocithara P. Fischer, 1883 †
- Harpa Röding, 1798 – wręga[2]
- Moruminae Hughes & W.K. Emerson, 1987
- Morum Röding, 1798
Jednego wymarłego rodzaju nie przypisano do żadnej z podrodzin:
- Asiaharpa Raven, 2021 †
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Muszla Harpa major
- Stary rysunek-schemat
- Muszla Morum cancellatum
- Muszla Harpa articularis
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- konchiologia – nauka poświęcona budowie muszli
- Muricidae – rozkolce
- Cypraeidae – porcelanki
- Triviidae – triwie
- Turbinidae – turbany
- Cymatiidae – trytony
- Strombidae – skrzydelniki
- Conidae – stożki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d MolluscaBase eds., Harpidae Bronn, 1849, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-12] (ang.).
- ↑ Mały słownik zoologiczny: bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. ISBN 83-214-0428-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wąsowski Rafał, Przewodnik MUSZLE, Wyd. Multico, Warszawa 2000