Wolfgang Brandstetter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wolfgang Brandstetter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 października 1957
Haag

Zawód, zajęcie

prawnik, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Stanowisko

minister sprawiedliwości (2013–2017), wicekanclerz (2017)

Odznaczenia
Order Zasługi Księstwa Liechtenstein

Wolfgang Brandstetter (ur. 7 października 1957 w Haag[1]) – austriacki prawnik i nauczyciel akademicki, w latach 2013–2017 minister sprawiedliwości, w 2017 także wicekanclerz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1976–1978 studiował anglistykę i rusycystykę na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1980 został absolwentem prawa na tej uczelni, a w 1991 uzyskał habilitację[1].

Od 1980 nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Wiedeńskim, został zatrudniony w instytucie prawa karnego i kryminologii. W 1998 otrzymał stanowisko profesora prawa karnego i postępowania karnego. W 1997 podjął również pracę na Universität Linz. W 2007 został profesorem i dyrektorem instytutu na Uniwersytecie Ekonomicznym w Wiedniu[1][2]. Wykładał także na uniwersytetach w Grazu, Brnie i Krakowie[2].

W grudniu 2013, pozostając bezpartyjnym, z rekomendacji Austriackiej Partii Ludowej objął stanowisko ministra sprawiedliwości w drugim rządzie Wernera Faymanna[1]. Pozostał na tym stanowisku także w utworzonym w maju 2016 gabinecie Christiana Kerna[3]. W maju 2017, po rezygnacji Reinholda Mitterlehnera i rozpisaniu przedterminowych wyborów, został dodatkowo wicekanclerzem[1]. W grudniu 2017 zakończył pełnienie funkcji rządowych. W lutym 2018 powołany w skład Trybunału Konstytucyjnego[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2017-05-18]. (niem.).
  2. a b O. Univ.-Prof. Dr. Wolfgang Brandstetter. wu.ac.at. [dostęp 2016-05-08]. (niem.).
  3. Bundesregierungen seit 1918. parlament.gv.at. [dostęp 2021-12-28]. (niem.).
  4. VfGH: Brandstetter von Bierlein als Richter angelobt. diepresse.com, 27 lutego 2018. [dostęp 2018-09-25]. (niem.).
  5. Ordensverleihung auf Schloss Vaduz. vaterland.li, 11 lutego 2019. [dostęp 2024-01-16]. (niem.).