French
DeutschWitold Retinger – Wikipedia, wolna encyklopedia
| 4 zwycięstwa | |
 major pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca eskadry |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
.svg){kind=small}
Witold Retinger, (ur. 4 kwietnia 1918 w Wiener Neustadt[1], 22 czerwca 1982 w Nowym Jorku) – major pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (XIII promocja[2]). 13 września 1939 został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 września 1939 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa. W 1939 przedostał się do Francji i w 1940 latał w kluczach kominowych („Patrouilles de protection”). Po upadku Francji w czerwcu 1940 przeleciał do Tangmere w Anglii (z kluczem Henneberga, z Brunonem Kudrewiczem).
W Anglii otrzymał numer służbowy P-0248 i po przeszkoleniu na sprzęcie brytyjskim został przydzielony do dywizjonu 308 (w sierpniu 1940). Na początku 1943 roku objął on dowództwo eskadry w dywizjonie 303. Po kilku miesiącach został dowódcą eskadry w dywizjonie 309. Kapitan pilot Witold Retinger 21 marca 1944 roku został dowódcą dywizjonu 308. Był nim do czasu przejścia na spoczynek (16 listopada 1944 roku[3])
Po zakończeniu działań wojennych próbował osiedlić się w Ameryce Południowej. Latał jako pilot cywilny (od 16 lutego 1960 w Swissair Transport Co[4].). Zmarł w Nowym Jorku. Józef Retinger był jego stryjem[5].
Zwycięstwa powietrzne[edytuj | edytuj kod]
Na liście Bajana figuruje na 54. pozycji z 4 zniszczonymi samolotami.
Chronologiczny wykaz zwycięskich walk powietrznych
- zestrzelenia pewne
- Me-109F – 7 czerwca 1941[6]
- Me-109 – 1941
- Me-109 – 1941
- Me-109 – 1941
- uszkodzenia[7]
- Me-109 – 1941
- Me-109 – 1941
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[1] nr 9478[8]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Medal Lotniczy – trzykrotnie
- Polowa Odznaka Pilota
- Distinguished Flying Cross
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Retinger Witold. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-03-08].
- ↑ XIII promocja
- ↑ http://www.308.cieszyn.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=30&Itemid=17
- ↑ findcase link
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, z.127. s.152.
- ↑ raport
- ↑ Nie widnieją na liście Bajana
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 492.