Witold Konopka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 czerwca 1995 |
Zawód, zajęcie | działacz komunistyczny i partyjny, dziennikarz |
Stanowisko | poseł do Krajowej Rady Narodowej (1944–1945), I sekretarz KW PPR w Lublinie (1945), I sekretarz KW PZPR w Gdańsku (1948–1950) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Witold Konopka, właściwie Witold Goldman (ur. 13 lutego 1911 w Radomiu, zm. 21 czerwca 1995 w Warszawie[1]) – polski działacz komunistyczny i partyjny oraz dziennikarz pochodzenia żydowskiego, poseł do Krajowej Rady Narodowej, w 1945 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie, w latach 1948–1950 I sekretarz KW PZPR w Gdańsku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Abrama i Reginy, pochodził z żydowskiej rodziny drobnomieszczańskiej[2]. Zdobył wykształcenie średnie, w 1928 ukończył gimnazjum w Warszawie, a w latach 1934–1935 uczył się w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie. Od 1927 należał do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, a od 1928 do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W ramach KZMP był członkiem Komitetów Okręgowych w Zagłębiu, Łodzi i Warszawie (w 1934 jako I sekretarz), od 1935 do 1935 sekretarz Centralnej Redakcji KZMP i Komunistycznej Partii Polski. Od 1933 do 1934 był II sekretarzem Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy (KZMZU). W 1929 wstąpił do KPP[3][4].
Po 1939 przebywał na terenie ZSRR. W 1943 należał do twórców 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, od 1943 do 1944 walczył w Wojsku Polskim (ludowym). Był majorem i zastępcą dowódcy ds. politycznych w 1 Warszawskiej Brygadzie Pancernej (Pułku Pancernym) im. Bohaterów Westerplatte oraz członkiem Zarządu Polityczno-Wychowawczego 1 Armii Wojska Polskiego[1][5][4].
Rozpoczął działalność w Polskiej Partii Robotniczej i od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1944 był pełnomocnikiem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego ds. reformy rolnej w województwie rzeszowskim. Od listopada 1944 do grudnia 1945 dokooptowany do Krajowej Rady Narodowej z rekomendacji Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie[6]. Od 6 stycznia do 30 czerwca 1945 pozostawał I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie (stanowisko utracił po prośbie o pomoc Armii Czerwonej w zwalczaniu podziemia); potem do 1946 pozostawał Generalnym Inspektorem ds. Repatriacji Polaków z Zachodu. Od 15 grudnia 1948 (formalnie 28 grudnia) do 27 czerwca 1950 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (jego kandydaturę narzuciła centrala partyjna)[4]. Za jego kadencji w Gdańsku uruchomiono nadawanie na falach średnich audycji Gdańskiej Rozgłośni Polskiego Radia i rozpoczęto systematyczne odgruzowywanie zniszczonego miasta[1]. W kolejnych latach redaktor pism „Nowe Drogi” i „Chłopska Droga”. Był także współzałożycielem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (w 1944), a po odejściu z aparatu do emerytury kierował spółdzielnią „Książka i Wiedza”[3][7].
Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1948)[8], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[9] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[10]. W grudniu 1983 wyróżniony Pamiątkowym Medalem z okazji 40 rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Konopka Witold [online], gedanopedia.pl [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Brzeziński 2012 ↓, s. 348.
- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ a b c Marcin Żukowski , Komitet Wojewódzki PZPR w Gdańsku w pierwszym roku istnienia (grudzień 1948 – grudzień 1949 r.). Struktura organizacyjna i działacze, [w:] Dariusz Magier (red.), Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, Radzyń Podlaski: Archiwum Państwowe w Lublinie, 2012, s. 142, ISBN 978-83-62217-13-7 .
- ↑ Brzeziński 2012 ↓, s. 343.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Brzeziński 2012 ↓, s. 341, 350.
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 43, poz. 184
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 97, poz. 1147
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Brzeziński , Pierwsi sekretarze. Próba portretu zbiorowego elity partyjnej na przykładzie Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (1948–1990), [w:] Dariusz Magier (red.), Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, Radzyń Podlaski: Archiwum Państwowe w Lublinie, 2012, ISBN 978-83-62217-13-7 .
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej