Witold Dołęga-Otocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witold Dołęga-Otocki

pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1872 Jekatierinosław
Data i miejsce śmierci	25 września 1923 Puławy
Przebieg służby
Lata służby	1890–1923
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Republiki Litewskiej Wojsko Polskie
Jednostki	Brygada Strzelców Polskich Centrum Wyszkolenia 4 Armii Główne Centrum Wyszkolenia PKU Puławy
Stanowiska	dowódca batalionu dowódca brygady piechoty wykładowca komendant PKU
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka

Witold Dołęga-Otocki (ur. 29 lutego^?/12 marca 1872 w Jekatierynosławiu, zm. 25 września 1923 w Puławach) – pułkownik Armii Imperium Rosyjskiego, generał brygady Armii Litwy, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1893 oficer armii rosyjskiej. Uczestnik wojny rosyjsko japońskiej 1904–1905. W 1909, w stopniu podpułkownika, pełnił służbę w 142 pułku piechoty. 12 stycznia 1916 objął dowództwo III batalionu Brygady Strzelców Polskich, ale został usunięty ze stanowiska „za swoje dążności rusyfikacyjne”^[1].

W latach 1919–1920 jako generał służył w nowo powstającej Armii Litwy, potem przeniesiony do Wojska Polskiego. Pozostawał w dyspozycji Głównego Inspektora Piechoty i krótko dowodził brygadą piechoty na froncie wojny polsko-bolszewickiej 1919–1920. W 1920 odwołany do dyspozycji MSWojsk. Jako pułkownik wykładał w Centrum Wyszkolenia 4 Armii, później dowodził Głównym Centrum Wyszkolenia w Kobryniu, pozostając w ewidencji 79 pułku piechoty^[2].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. Później pełnił służbę na stanowisku komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Puławy, pozostając oficerem nadetatowym 24 pułku piechoty w Łucku^[3]. Zmarł w 25 września 1923 w Puławach^[4], „po długich i ciężkich cierpieniach”. Pochowany 27 września 1923 na cmentarzu włostowickim^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Henryk Bagiński, Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1921.
• H. P. Kosk, Generalicja Polska, tom 2, Oficyna Wydawnicza" Ajaks", Pruszków 2001,