Wit (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wit – imię męskie pochodzenia łacińskiego.

Wywodzi się od przydomka łac. Vitus, który z kolei utworzono zapewne od niezaświadczonego łac. *vitus „chętny, ochoczy” (zachowanego w formie zaprzeczonej invitus „niechętny”)[1][2].

Wit może być także skróceniem imienia Witosław[2].

Imię to występuje w Polsce od średniowiecza, po raz pierwszy zapisano je w roku 1228 (jako Wit) i w 1483 (jako Wito)[1][2]. Obecnie jest raczej rzadkie[1], w 2001 roku imię to nosiło 1675 Polaków[2].

Żeńskim odpowiednikiem jest Wita[2].

Wit imieniny obchodzi: 15 czerwca[2][3].

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

  • angielski: Guy[2][4]
  • białoruski: Віт (Wit)[4]
  • bułgarski: Вит (Wit)[4], Витан (Witan)[4]
  • chorwacki: Vid[4], Vida[4], Vito[4]
  • czeski: Vit[4]
  • duński: Vitus[4]
  • fiński: Vietti[4]
  • francuski: Vit[2][4], Guy[2][4]
  • hiszpański: Vito[2][4]
  • litewski: Vitas[4]
  • łacina: Vitus[2][4]
  • macedoński: Вит (Wit)[4], Вид (Wid)[4], Видо (Wido)[4], Витан (Witan)[4]
  • niderlandzki: Vitus[4]
  • niemiecki: Vitus[2][4], Veit[2][4]
  • norweski: Vitus[4]
  • portugalski: Vito[4]
  • rosyjski: Вит (Wit)[2][4]
  • rumuński: Vit[4]
  • słowacki: Vit[4]
  • słoweński: Vid[4], Vit[4]
  • szwedzki: Vitus[4]
  • ukraiński: Вит (Wyt)[4]
  • węgierski: Vitus[4], Vid[4], Vida[4], Vidos[4]
  • włoski: Vito[2][4]

Znane osoby noszące imię Wit[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Bubak 1993 ↓, s. 318.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Grzenia 2008 ↓, s. 328.
  3. Bubak 1993 ↓, s. 319.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj Bubak 1993 ↓, s. 318–319.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]