Wincenty Galiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wincenty Galiński
Data i miejsce urodzenia

4 lub 24 kwietnia 1885
Żyrardów

Data i miejsce śmierci

25 września 1939
Warszawa

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 26 stycznia 1919
do 27 listopada 1922

Przynależność polityczna

Narodowa Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości
Grób posła Wincentego Galińskiego i żołnierza AK – Władysława Galińskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Tablica upamiętniająca wiceprezydenta Warszawy Jana Około-Kułaka i jego współpracowników, którzy zginęli w zbombardowanym Pałacu Jabłonowskich w Warszawie

Wincenty Galiński, ps. Bystry (ur. 4 lub 24 kwietnia 1885 w Żyrardowie, zm. 25 września 1939 w Warszawie) – polski działacz samorządowy, radny Żyrardowa, poseł na Sejm Ustawodawczy RP (1919–1922).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w szkole rzemieślniczej oraz na kursach księgowego w Warszawie. Przez kilka lat pracował jako praktykant biurowy w Żyrardowie. Od 1904 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, następnie zaś do jej Frakcji Rewolucyjnej oraz PPS-Lewicy. W latach 1905–1906 więziony przez władze carskie za działalność rewolucyjną (w Cytadeli i na Mokotowie). W okresie 1907–1909 oraz w latach 1914–1917 służył w armii rosyjskiej. Podczas I wojny światowej walczył również w I Pułku Ułanów Krechowieckich oraz Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1919 został radnym Żyrardowa z ramienia Niezależnej Partii Robotniczej (kierował jej oddziałem miejskim). W tym samym roku uzyskał mandat posła na Sejm Ustawodawczy z ramienia Związku Ludowo-Narodowego w okręgu Grodzisk Mazowiecki, zasiadał w Klubie Poselskim Narodowego Związku Robotniczego. W 1922 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Po zamachu majowym należał do Narodowego Stronnictwa Pracy[1].

W okresie dwudziestolecia międzywojennego działał w Spółdzielni Spożywców "Praca" (był jej założycielem i prezesem) oraz Stowarzyszeniu Spółdzielczym "Siła". W drugiej dekadzie niepodległości pełnił funkcję kierownika Wydziału Gospodarczego Kasy Chorych w Łodzi. Zginął w obronie ratusza warszawskiego we wrześniu 1939.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości (1938).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Laska, Narodowa Partia Robotnicza 1920-1937: studia z dziejów ruchów społecznych w Drugiej Rzeczypospolitej, Rzeszów 2004, s. 417

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wincenty Galiński, w: Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939: słownik biograficzny, T. 2. E–J, (red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2000, s. 81