William Rowan Hamilton – Wikipedia, wolna encyklopedia

William Rowan Hamilton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1805
Dublin

Data śmierci

2 września 1865

Zawód, zajęcie

naukowiec: matematyk, astronom, fizyk

Tablica upamiętniająca powstanie kwaternionów na moście Brougham w Dublinie[1]

Sir William Rowan Hamilton (ur. 4 sierpnia 1805 w Dublinie, zm. 2 września 1865) – irlandzki naukowiec: matematyk, astronom i fizyk matematyczny. Dyrektor obserwatorium astronomicznego w Dunsink, profesor uniwersytetu Trinity College w Dublinie i Królewski Astronom Irlandii[2]. Laureat brytyjskiego Medalu Królewskiego (ang. Royal Medal) za 1835 rok, razem z Michaelem Faradayem.

Prace Hamiltona dotyczyły algebry, rachunku wariacyjnego, mechaniki teoretycznej i optyki. Wprowadził kwaterniony[1], liczby zespolone jako pary liczb rzeczywistych i określił w pewien sposób mnożenia i dodawania tych par. W mechanice klasycznej wprowadził nowy formalizm, alternatywny i do tego Newtona, i do wariacyjnej wersji Lagrange’a, zwany mechaniką hamiltonowską. Obecny w niej hamiltonian stał się podstawą późniejszej mechaniki kwantowej, a fundamentalne dla kwantów równanie Schrödingera jest odpowiednikiem klasycznego równania Hamiltona-Jacobiego.

W młodości Hamilton rozwinął ambicje opanowania liczby języków odpowiadającej liczbie jego lat. Założenia tego miał dotrzymać do 17 roku życia[potrzebny przypis].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Arkadiusz Męcel: Zera Funkcji Kwadratowych. Delta, 2012-11-01.
  2. Hamilton William Rowan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]