Willa przy ulicy Wyspiańskiego 2 w Siemianowicach Śląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Willa przy ulicy S. Wyspiańskiego 2
w Siemianowicach Śląskich
Symbol zabytku nr rej. A/394/12 z 5 grudnia 2012 roku
Ilustracja
Willa widziana od strony zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Siemianowice Śląskie

Adres

ul. S. Wyspiańskiego 2,
41-100 Siemianowice Śląskie

Typ budynku

willa mieszkalna

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Jan Noworyta

Inwestor

Zjednoczone Huty Królewska i Laura

Kondygnacje

2+2

Ukończenie budowy

1930

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Wyspiańskiego 2”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Wyspiańskiego 2”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Willa przy ul. Wyspiańskiego 2”
Ziemia50°18′12,35″N 19°01′37,93″E/50,303431 19,027203

Willa przy ulicy Stanisława Wyspiańskiego 2 w Siemianowicach Śląskichzabytkowa willa, położona w Siemianowicach Śląskich przy ulicy S. Wyspiańskiego 2, w dzielnicy Centrum. Powstała ona w 1930 roku w stylu modernistycznym według projektu Jana Noworyty z Katowic dla pracowników administracyjnych huty „Laura” (późniejsza huta „Jedność”).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki willi sięgają 1929 roku, kiedy to Naczelna Dyrekcja Kopalń Zjednoczonych Hut Królewska i Laura otrzymała zezwolenie na budowę domu, zwanego wówczas „Domem Administracyjnym”[1]. Modernistyczna willa[2] została oddana do użytku w 1930 roku[3] i służyła początkowo pracownikom administracyjnym pracującym w pobliskiej w hucie „Laura”. Zagospodarowano w nim łącznie cztery mieszkania[2]. Willę zaprojektował katowicki przedsiębiorca budowlany Jan Noworyta[1].

W 1945 roku przez kilka miesięcy w willi stacjonowali żołnierze Armii Czerwonej, którzy zdewastowali w znacznej części wnętrza willi[1]. Po II wojnie światowej (lub jeszcze w czasach II wojny światowej[1]) mieszkania w willi podzielono na mniejsze – zagospodarowano ich łącznie 12. Willą zarządzała Kopalnia Węgla Kamiennego „Siemianowice”, a po jej likwidacji Siemianowicka Spółdzielnia Mieszkaniowa „Michał”[1]. Budynek został wpisany do rejestru zabytków 5 grudnia 2012 roku[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Willa widziana od strony północnej

Willa położona jest przy ulicy S. Wyspiańskiego w Siemianowicach Śląskich, w dzielnicy Centrum[3]. Modernistyczny dom jest budynkiem murowanym z cegły i tynkowanym, symetrycznym i trójskrzydłowym[1]. Posiada dwie kondygnacje, podpiwniczenie oraz strych doświetlony lukarnami[1]. Zwieńczony jest on czterospadowym dachem krytym dachówką[1].

Od strony ulicy S. Wyspiańskiego willa posiada dwa symetrycznie wbudowane wykusze w dolnej kondygnacji, a obok nich tarasy, na których mieszczą się dodatkowe wejścia do mieszkań. Nad każdym z wykuszów i nad tarasami zaprojektowano półeliptyczne balkony z metalowymi balustradami[1]. W ryzalitach znajdują się wejścia do klatek schodowych, a same zaś ryzality zwieńczone się trójkątnymi szczytami wystającymi ponad linię dachu[1].

Willa posiadała pierwotnie cztery pięcio- i sześciopokojowe mieszkania, dwa mniejsze po 280 m² powierzchni, a większe miały 360 m² powierzchni[1]. Obecnie znajduje się tutaj 12 mieszkań, a w jednym z nich zachowały się oryginalne elementy dekoracyjne salonu, oranżerii i łazienki[2], Zachowała się także oryginalna stolarka drzwiowa i większość okiennej, a przy niektórych oknach także drewniane żaluzje[1].

Willa została wpisana do rejestru zabytków 5 grudnia 2012 roku pod numerem A/394/12[3]. Ochroną objęty jest budynek w obrysie murów zewnętrznych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Zapomniana Architektura Siemianowic Śląskich: Wyspiańskiego 2 część II. www.facebook.com, 2017-04-02. [dostęp 2021-12-12]. (pol.).
  2. a b c Derus 2015 ↓, s. 29.
  3. a b c d Narodowy Instytut Dziedzictwa: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. Województwo śląskie. nid.pl. [dostęp 2021-12-12]. (pol.).
  4. Studium... 2019 ↓, s. 41.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]