Wilhelm Schneider – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilhelm Józef Schneider
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1909
Katowice

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1988
Chorzów

Obywatelstwo

polskie

Wilhelm Józef Schneider (ur. 9 lipca 1909 w Katowicach, zm. 28 grudnia 1988 w Chorzowie[1]) – polski lekkoatleta, tyczkarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1930 reprezentował klub Pogoń Katowice[1]. Szósty zawodnik igrzysk olimpijskich w Berlinie ex aequo z kilkoma innymi tyczkarzami z wynikiem 4,00[1]. Czwarty zawodnik mistrzostw Europy w 1938 w Turynie (4,00)[1]. 4-krotny mistrz (1934, 1937-1939) i 3-krotny rekordzista Polski w skoku o tyczce[1]. 16-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (2 razy w biegu płotkarskim na 110 m). Rekord życiowy w skoku o tyczce – 4,14 w 1935[1]. Laureat Plebiscytu Przeglądu Sportowego w 1935 (7. miejsce). Po wybuchu wojny brał udział w wojnie obronnej 1939. Następnie przebywał na Śląsku. Podczas okupacji kontynuował karierę w ramach niemieckich stowarzyszeń. Po wojnie został trenerem w klubach chorzowskich i katowickich[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Schneider Wilhelm Józef [online], olimpijski.pl [dostęp 2014-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (pol.).
  2. Wryk 2015 ↓, s. 515.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  • Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015. ISBN 978-83-64864-22-3.