Wilfred Baddeley – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilfred Baddeley
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1872
Bromley

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1929
Mentona

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1887

Zakończenie kariery

1903

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1891, 1892, 1895)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1891, 1894–1896)

Wilfred Baddeley (ur. 11 stycznia 1872 w Bromley, zm. 24 stycznia 1929 w Mentonie) – brytyjski tenisista, trzykrotny zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i w grze podwójnej.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Praworęczny Baddeley po raz pierwszy triumfował na Wimbledonie w 1891 roku, kiedy w finale pokonał Joshuę Pima. Baddeley miał wówczas 19 lat i 6 miesięcy i przez prawie 100 lat należało do niego miano najmłodszego zwycięzcy Wimbledonu w grze pojedynczej panów[1]. Młodszy był triumfator z 1985 roku, Niemiec Boris Becker.

W latach 1892–1896 Baddeley nieprzerwanie występował w meczach decydujących o tytule wimbledońskim. W 1892 roku ponownie pokonał Pima, by w dwóch kolejnych edycjach z tym samym rywalem przegrywać[1]. W 1895 roku, pod nieobecność Pima, Baddeley pokonał w finale Wilberforce’a Eavesa, broniąc jednej piłki meczowej. Rozgrywki Wimbledonu 1895 obfitowały w walkowery i Baddeley rozegrał w walce o tytuł zaledwie dwa mecze (uczestniczyło osiemnastu tenisistów). Rok później w obronie tytułu przegrał w pięciu setach z Haroldem Mahonym.

Wilfred Baddeley tworzył skuteczną parę deblową z bratem bliźniakiem Herbertem. W latach 1891–1897 Baddeleyowie wystąpili w sześciu meczach decydujących o mistrzostwie Wimbledonu. W finale z 1891 roku pokonali broniących tytułu Joshuę Pima i Franka Stokera, rok później przegrali z Ernestem Lewisem i Haroldem Barlowem. W 1893 roku zakończyli udział w turnieju na finale pretendentów (All Comers). W 1894 roku odnieśli drugie zwycięstwo, po pokonaniu w finale All Comers Harolda Barlowa i Charlesa Martina (do obrony tytułu nie przystąpili Pim i Stoker). Do 1896 roku Baddeleyowie pozostawali na Wimbledonie niepokonani, w kolejnych finałach pokonując Ernesta Lewisa i Wilberforce Eavesa (1895) oraz Reginalda Doherty’ego i Harolda Nisbeta (1896). W 1897 roku doszło na Wimbledonie do finału par braterskich, Baddeleyowie zmierzyli się z braćmi Doherty (Reginald i Lawrence Doherty). W czterech setach lepsi okazali się bracia Doherty.

Wilfred Baddeley w deblu braterskim grał na lewej stronie kortu. Poza triumfami wimbledońskimi Baddeleyowie wygrali dwa razy mistrzostwa Irlandii (1896, 1897).

W 2013 roku został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (3–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1891 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Joshua Pim 6:4, 1:6, 7:5, 6:0
Zwycięzca 2. 1892 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Joshua Pim 4:6, 6:3, 6:3, 6:2
Finalista 1. 1893 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Joshua Pim 6:3, 1:6, 3:6, 2:6
Finalista 2. 1894 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Joshua Pim 8:10, 2:6, 6:8
Zwycięzca 3. 1895 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Wilberforce Eaves 4:6, 2:6, 8:6, 6:2, 6:3
Finalista 3. 1896 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Harold Mahony 2:6, 8:6, 7:5, 6:8, 3:6

Gra podwójna (4–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1891 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Joshua Pim
Wielka Brytania Frank Stoker
6:1, 6:3, 1:6, 6:2
Finalista 1. 1892 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Harold Barlow
Wielka Brytania Ernest Lewis
6:4, 2:6, 6:8, 4:6
Zwycięzca 2. 1894 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Harold Barlow
Wielka Brytania Charles Martin
6:1, 6:3, 1:6, 6:2
Zwycięzca 3. 1895 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Wilberforce Eaves
Wielka Brytania Ernest Lewis
8:6, 5:7, 6:4, 6:3
Zwycięzca 4. 1896 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Reginald Doherty
Wielka Brytania Harold Nisbet
1:6, 3:6, 6:4, 6:2, 6:1
Finalista 2. 1897 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Herbert Baddeley Wielka Brytania Lawrence Doherty
Wielka Brytania Reginald Doherty
4:6, 6:4, 6:8, 4:6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]