Wiktorija Sinicyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktorija Sinicyna
Ilustracja
Wiktorija Sinicyna (2018)
Reprezentacja

 Rosja
FSR (MŚ 2021)
 Rosyjski Komitet Olimpijski (ZIO 2022)

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1995
Moskwa

Wzrost

167 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Nikita Kacałapow
Poprzednio:
Rusłan Żyganszyn

Trener

Aleksandr Żulin, Piotr Durniew
Poprzednio:
Marina Zujewa, Swietłana Aleksiejewa, Jelena Kustarowa, Olga Riabinina

Klub

Moskwicz Moskwa

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

221,17
Mistrzostwa świata 2021

Taniec rytmiczny

88,85
ZIO 2022

Taniec dowolny

133,02
Mistrzostwa świata 2021

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 drużynowo
srebro Pekin 2022 pary taneczne
Reprezentacja FSR
Mistrzostwa świata
złoto Sztokholm 2021 pary taneczne
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
srebro Saitama 2019 pary taneczne
Mistrzostwa Europy
złoto Tallinn 2022 pary taneczne
złoto Graz 2020 pary taneczne
Finał Grand Prix
srebro Vancouver 2018 pary taneczne
Zimowa uniwersjada
brąz Trydent 2013 pary taneczne
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Mińsk 2012 pary taneczne
Finał Junior Grand Prix
złoto Quebec 2011 pary taneczne
srebro Pekin 2010 pary taneczne

Wiktorija Aleksandrowna Sinicyna, ros. Виктория Александровна Синицина (ur. 29 kwietnia 1995 w Moskwie) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z mężem Nikitą Kacałapowem. Mistrzyni (drużynowo) i wicemistrzyni olimpijska (2022) i uczestniczka igrzysk olimpijskich (2014), mistrzyni (2021) i wicemistrzyni świata (2019), dwukrotna mistrzyni Europy (2020, 2022), mistrzyni świata juniorów (2012) oraz dwukrotna mistrzyni Rosji (2019, 2020).

2 października 2022 roku wyszła za mąż za swojego partnera sportowego Nikitę Kacałapowa[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Nikitą Kacałapowem[edytuj | edytuj kod]

Taniec rytmiczny Verano Porteno (Finał Grand Prix 2018)
Zawody 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22
Międzynarodowe[2]
Zimowe igrzyska olimpijskie 2
Mistrzostwa świata 9 2 C 1
Mistrzostwa Europy 4 10 4 1 C 1
GP Finał Grand Prix 2 6 C
GP Cup of China 4 1
GP NHK Trophy 7 5 4 1
GP Rostelecom Cup 4 3 1 1 1
GP Skate America 2 3
GP Skate Canada International 2
GP Internationaux de France 2
CS Memoriał Ondreja Nepeli 1 1
CS Minsk-Arena Ice Star 3
Krajowe[2]
Mistrzostwa Rosji 4 2 3 WD 1 1 WD WD
Zawody drużynowe[2]
Zimowe igrzyska olimpijskie 1
World Team Trophy 3 T
2 P
1 T
1 P

Z Rusłanem Żyganszynem[edytuj | edytuj kod]

Zawody 07–08 08–09 09–10 10–11 11–12 12–13 13–14
Międzynarodowe[3]
Zimowe igrzyska olimpijskie 16
Mistrzostwa świata 7
Mistrzostwa Europy 4
GP Cup of China 6
GP NHK Trophy 8
GP Rostelecom Cup 3
Minsk-Arena Ice Star 2
Volvo Open Cup 1
Zimowa uniwersjada 3
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[3]
Mistrzostwa świata juniorów 1
JGP Finał 2 1
JGP w Austrii 2 1
JGP w Chorwacji 5
JGP w Polsce 1
JGP w USA 5
JGP w Wielkiej Brytanii 2
JGP we Włoszech 6
NRW Trophy 2 J
Krajowe[3]
Mistrzostwa Rosji 5 3
Mistrzostwa Rosji juniorów 12 J 7 J 6 J WD 1 J

Programy[edytuj | edytuj kod]

Sinicyna i Kacałapow na zawodach NHK Trophy 2016
Taniec dowolny Tango Ballet (NHK Trophy 2016)

Wiktorija Sinicyna / Nikita Kacałapow

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD) Pokazy mistrzów
2021–22
[4]
2020–21
[5][6]
  • Fokstrot, quickstep: Deszczowa piosenka medley – Arthur Freed, Nacio Herb Brown
    choreografia: Siergiej Pietuchow

2019–20
[7]
  • Fokstrot, quickstep: Deszczowa piosenka medley – Arthur Freed, Nacio Herb Brown
    choreografia: Siergiej Pietuchow
2018–19
[8]
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD) Pokazy mistrzów
2017–18
[9]
  • Samba: Agua de beber – Al Jarreau
  • Rumba: Balumukeno – Bonga Kuenda
  • Samba: Batacuda Brasileira
  • Going to the Run – Golden Earrings
2016–17
[10]
  • Going to the Run – Golden Earrings
2015–16
[11]
2014–15
[12]
  • Flamenco: Toitas las Mares – Manolo Caracol
  • Paso doble: The Dance – Michel Legrand

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Никита Гнилицкий: Виктория Синицина и Никита Кацалапов официально стали мужем и женой. championat.com, 2022-10-02. [dostęp 2023-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-03)]. (ros.).
  2. a b c Competition Results – Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV. ISU. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
  3. a b c Competition Results – Victoria SINITSINA / Ruslan ZHIGANSHIN. ISU. [dostęp 2018-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-05)]. (ang.).
  4. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-13)]. (ang.).
  5. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-06)]. (ang.).
  6. Tatjana Flade: Russia’s Sinitsina and Katsalapov: ‘We are very excited to come back!’. goldenskate.com, 2020-12-05. [dostęp 2021-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-12)]. (ang.).
  7. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-10)]. (ang.).
  8. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-21)]. (ang.).
  9. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (ang.).
  10. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2016/2017. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-10)]. (ang.).
  11. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2015/2016. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)]. (ang.).
  12. Victoria SINITSINA / Nikita KATSALAPOV: 2014/2015. ISU. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-29)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]