Wiktor Wołkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktor Wołkow
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1942
Białystok

Data i miejsce śmierci

27 marca 2012
Supraśl

Miejsce spoczynku

Cmentarz Farny w Białymstoku

Zawód, zajęcie

artysta fotograf

Narodowość

polska

Małżeństwo

Grażyna Wołkow

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Głaz upamiętniający Wiktora Wołkowa, stojący w Biebrzańskim Parku Narodowym

Wiktor Wołkow (ur. 4 kwietnia 1942 w Białymstoku, zm. 27 marca 2012 w Supraślu) – artysta-fotografik specjalizujący się w fotografii pejzażu oraz przyrody Polski północno-wschodniej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1973 członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor około stu wystaw indywidualnych i kilkunastu albumów, laureat ponad 100 nagród w konkursach krajowych i międzynarodowych.

Z wykształcenia był leśnikiem, mieszkał wraz z żoną Grażyną w Supraślu[1]. Pochowany na Cmentarzu Farnym w Białymstoku[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wybrane albumy autorskie
  • Wołkow (1983),
  • 1863 opowieści z Puszczy Knyszyńskiej (1993)[3],
  • Kraina zielona (1996),
  • Biebrza (1997),
  • Wołkow. Podlasie, Supraśl, Puszcza (2005)
  • Narew (2007)
  • Bocian (2007)

Wystawy i muzea[edytuj | edytuj kod]

Wybrane wystawy indywidualne
  • Flora i fauna Białostocczyzny (1970),
  • Gawrony (1970),
  • Ptak (1974)'
  • Bocian (1976),
  • Taki pejzaż (1976),
  • Biebrza (1977),
  • Potrawka z zająca (1981),
  • Pejzaż czarno-biały północno-wschodni (1983),
  • Moje loty (1995).

W 2024 w zabytkowym myśliwskim dworku w Turośni Kościelnej rozpoczeło działalność Muzeum Fotografii Wiktora Wołkowa jako oddział Muzeum Podlaskiego[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2005, na ceremonii podczas koncertu inaugurującego sezon, w gmachu Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku, został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].

We wrześniu 2012 roku pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Lechowski, Wiktor Wołkow (4 IV 1942 – 27 III 2012), „Rocznik Białostocki”, 14, 2014, s. 250–253 [dostęp 2021-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-14].
  2. Wiktor Wołkow - nikt tak nie fotografował... [online], Polskie Radio Białystok, 31 marca 2012 [dostęp 2021-01-14].
  3. Adam Dobroński, 1863: opowieści z Puszczy Knyszyńskiej, Urząd Wojewódzki. Wydział Kultury, 1993 [dostęp 2018-06-04] (pol.).
  4. Rozpoczyna działalność Muzeum Fotografii Wiktora Wołkowa [online], dzieje.pl [dostęp 2024-03-10] (pol.).
  5. Gloria Artis dla czternastki. gazeta.pl, 8 września 2005. [dostęp 2011-06-22].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 marca 2012 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2012 r. poz. 636)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]