Wierzba trójpręcikowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wierzba trójpręcikowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	wierzba
Gatunek	wierzba trójpręcikowa
	Nazwa systematyczna
	Salix triandra L.; Sp. pl. 2:1016. 1753
Synonimy
	Salix amygdalina L.;
	Salix amygdalina L.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzba trójpręcikowa, wierzba migdałowa (Salix triandra, syn. Salix amygdalina) – gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Azji, Europie i Afryce Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja)^[3]. W Polsce w stanie naturalnym występuje na całym obszarze, bardziej pospolita jest w Karpatach i na południu Polski.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających.
Pędy: Gałęzie brązowe lub żółtozielone i bez sinego nalotu, niełamliwe, nagie. Pędy długie i elastyczne. Kora ma barwę szarobrązową, łatwo łuszcząca się na starszych gałęziach (podobnie, jak u platana)^[5]. Pączki zaostrzone i nagie.
Liście: Wąskoeliptyczne, krótko zaostrzone, o długości 5-10 cm^[5] i gruczołkowato piłkowanych brzegach. Górą liście ciemnozielone, na spodniej stronie zielone lub niebieskawe, nagie^[5]. Są podobne do liści wierzby kruchej^[5]. Ogonki liściowe długości 1-2 cm, nagie. Przylistki trwałe, drobne, o nerkowatym kształcie. Liście nie czernieją podczas schnięcia.
Kwiaty: Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek bez szyjki, o znamionach grubych i poziomo odstających, bardzo krótkich. Każdy kwiat męski ma dwa miodniki. Charakterystyczną cechą gatunkową jest występowanie w kwiatach męskich 3 pręcików^[5]. Są one w nasadzie gęsto owłosione.
Owoc: Torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.

Kora
Liście
Kwiaty męskie
Kwiaty żeńskie

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Salicetum triandro-viminalis^[6]. Kwitnie w kwietniu, zwykle przed rozwojem liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona rozsiewane przez wiatr.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Występuje w dwóch podgatunkach:

Salix triandra ssp. triandra – liście spodem jasnozielone, ogonki liściowe i pączki nagie. Gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae^[6].
Salix triandra ssp. discolor (Koch)Arcang. – liście spodem niebieskozielone, młode ogonki liściowe i pączki owłosione. Gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae^[6].

Tworzy mieszańce z: wierzbą białą, w. kruchą, w. pięciopręcikową, w. purpurową, w. szarą, w. uszatą, w. wiciową.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
↑ Salix triandra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 170. ISBN 978-83-7073-643-9.
↑ ^a ^b ^c Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].

[iucn-4] Salix triandra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[drzewa-5] Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 170. ISBN 978-83-7073-643-9.

[A-6] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]