Wibracje – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wibracje membrany w kształcie koła

Wibracje (łac. vibratio – „drganie”) – drgania[1], zwłaszcza te o małej amplitudzie i niskiej częstotliwości kilkunastu-kilkudziesięciu herców[2].

Z biologicznego punktu widzenia wibracje są bodźcami fizycznymi przenoszącymi się bezpośrednio z ośrodka drgającego, na poszczególne tkanki ciała człowieka lub na cały organizm, z pominięciem środowiska powietrznego. Towarzyszący wibracji dźwięk powstaje na skutek przekazywania części energii drgających cząstek materiału poprzez powietrze do narządu słuchu człowieka.

Wibracje mogą być szkodliwe dla zdrowia[3], niekiedy jednak stosuje się urządzenia specjalnie wzbudzające wibracje w celu dyskretnej sygnalizacji (np. telefony komórkowe) lub zwrócenia uwagi na sytuację awaryjną (np. sterownice statków powietrznych, fotele maszynistów).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. wibracje, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-08].
  2. Jurczak M.E., Wibracje, PWN Warszawa 1974
  3. Konwencja MOP Nr 148 z 20 czerwca 1977 r. dotycząca ochrony pracowników przed zagrożeniami zawodowymi w miejscach pracy, spowodowanymi zanieczyszczeniem powietrza, hałasem i wibracją (Dz.U. z 2005 nr 66 poz. 574, teksty oryginalne)