Wiśniewski II – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wiśniewski − polski herb szlachecki, herb własny, znany z jedynej pieczęci.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu srebrna podkowa barkiem do góry postawiona, podkowa przeszyta na ukos trzema srebrnymi strzałami, strzały skierowane grotami do góry
Klejnot – nieznany.
Labry – kolor nieznany
Wzmianki heraldyczne[edytuj | edytuj kod]
Herb ten wzmiankuje i umieścił jego czarno-biały wizerunek Wiktor Wittyg w herbarzu Nieznana szlachta i jej herby:
Wiśniewski, h.własnego w r.1775, w Dukli zaświadcza, że na potrzebę Wężyka, biskupa chełmińskiego i Debolego, podczaszego horodelskiego, uczynił zakup wina[1]
Tadeusz Gajl umieścił wizerunek tego herbu w tablicach herbowych w Herbarzu Polskim.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych:
Wiśniewski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1912, s. 351.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 383. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Wiśniewski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla