Wiśniewscy herbu Trzaska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wiśniewscy vel Wiszniewscy herbu Trzaska – polski ród szlachecki wywodzący się z Wiśniewa w ziemi łomżynskiej na Mazowszu. Protoplastą rodu był Paulus de Wiszniewo (1423)[1]. W dokumentach z XV wieku wzmiankowani są członkowie tego rodu: Strachanczy de Wiszniewo (1441) z synem Jaszczołdem z Wiśniewa; Piotr, Mikołaj, Albert i Mateusz z Wiśniewa (1464); Piotr i Mikołaj synowie Jana z Wiśniewa (1474)[2]. Z tej rodziny pochodził Szymon Wiśniewski[3] podkomorzy preński, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej, senator-kasztelan (1825-1826) Królestwa Polskiego, poseł na Sejm 1830-1831.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Herbarz Ignacego Kapicy Milewskiego (Dopełnienie Niesieckiego), wydanie z rękopisu w Krakowie w drukarni Krichmayera 1870,str.252
- ↑ Franciszek Piekosiński, Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich, Lwów 1911, str.78
- ↑ Stefan J. Starykoń-Kasprzycki, Polska Encyklopedia Szlachecka t-12, Wykazy polskich rodzin szlacheckich. t-9, s. 163
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Herbarz Ignacego Kapicy Milewskiego (Dopełnienie Niesieckiego), wydanie z rękopisu w Krakowie w drukarni Krichmayera 1870, str.252-253.