Weselin Metodiew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Weselin Metodiew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1957
Silistra

Minister edukacji i nauki Bułgarii
Okres

od 21 maja 1997
do 21 grudnia 1999

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Iwan Łałow

Następca

Dimityr Dimitrow

Weselin Metodiew Petrow, bułg. Веселин Методиев Петров (ur. 3 listopada 1957 w Silistrze[1]) – bułgarski historyk i polityk, w latach 1997–1999 wicepremier oraz minister edukacji i nauki, poseł do Zgromadzenia Narodowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. W 1990 uzyskał stopień naukowy doktora, w 2000 został docentem. Pracował na różnych stanowiskach w archiwach państwowych, w tym od 1990 jako ich kierownik. Był jednym ze współzałożycieli Nowego Uniwersytetu Bułgarskiego, jednej z pierwszych prywatnych placówek edukacyjnych w Bułgarii, objął funkcję prorektora tej uczelni[1].

W 1990 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Demokratycznej, wchodzącej w skład Związku Sił Demokratycznych, w 1995 został jej wiceprzewodniczącym[1]. W wyniku wyborów w 1994 wszedł w skład Zgromadzenia Narodowego 37. kadencji, mandat poselski uzyskał ponownie w 1997 na 38. kadencję[2].

Po wygraniu wyborów parlamentarnych w 1997 przez Zjednoczone Siły Demokratyczne Weselin Metodiew wszedł w skład rządu Iwana Kostowa jako wicepremier oraz minister edukacji i nauki. Został odwołany z tych stanowisk w grudniu 1999 w trakcie rekonstrukcji gabinetu. Od 2000 do 2001 stał na czele rady naczelnej Partii Demokratycznej[1]. W 2001 znalazł się poza parlamentem. W 2004 przeszedł do utworzonej przez Iwana Kostowa partii Demokraci na rzecz Silnej Bułgarii, obejmując w niej funkcję wiceprzewodniczącego[1]. We władzach tego ugrupowania zasiadał do 2012[3].

W latach 2005–2013 ponownie sprawował mandat poselski jako deputowany 40. i 41. kadencji Zgromadzenia Narodowego[2]. Wycofał się później z aktywnej działalności partyjnej, powracając do pracy naukowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Веселин Методиев. personi.dir.bg. [dostęp 2015-11-22]. (bułg.).
  2. a b Veselin Metodiev Petrov. parliament.bg. [dostęp 2015-11-22]. (ang.).
  3. Национално ръководство. dsb.bg. [dostęp 2015-11-22]. (bułg.).