Wawrzyniec Puttkamer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wawrzyniec Puttkamer
Herb
Bradacice
Rodzina

Puttkamer

Data urodzenia

1794

Data śmierci

1850

Ojciec

Aleksander Puttkamer

Matka

Karolina Stryjeńska

Żona

Maryla Wereszczakówna

Dzieci

Stanisław Puttkamer, Karolina Puttkamer, Zofia Puttkamer

Hrabia Wawrzyniec Puttkamer, właściwie Wawrzyniec Stanisław Jan Puttkamer z Wersowiczów Siekierka herbu Bradacice (ur. 1794, zm. 1850) – marszałek szlachty powiatu lidzkiego (od 20 września 1847 do 15 czerwca 1849), mąż Maryli Wereszczakówny (od lutego 1821), ewangelik reformowany.

Wawrzyniec Puttkamer pochodził z prusko-pomorskiego rodu Puttkamerów, którego jedna gałąź przeniosła się w XVII wieku na Nowogródczyznę. W 1821 posiadał majątki Bolcieniki i Brasele z 200 chłopami. W czerwcu 1833 roku Puttkamerowie, Maryla z mężem Wawrzyńcem, byli tymczasowo aresztowani za pomoc dla emisariusza Marcelego Szymańskiego.

Trzykrotnie wybierany na funkcję prezesa synodu ewangelicko-reformowanego Jednoty Litewskiej – najwyższego stanowiska w kościele: 1821, 1822, 1829.[1] Funkcję tę później pełnił jego syn, Stanisław (1828-1904)

Pochowany został w kaplicy cmentarnej na byłym cmentarzu ewangelickim w Wilnie na Górze Bouffałowej na Pohulance (cmentarz zlikwidowany w latach 60. XX wieku, kaplica obok Urzędu Stanu Cywilnego).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ewa Cherner, Słownik biograficzny duchownych ewangelicko-reformowanych. Jednota Litewska i Jednota Wileńska 1815-1939, 2017, s. 395.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]