Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cztery zachowane kadry pierwszego polskiego filmu Ślizgawka w Łazienkach nakręconego przez Kazimierza Prószyńskiego w Warszawie w latach 1894–1896[1].

Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie (WTŁ) – towarzystwo sportowe z siedzibą w Warszawie założone w roku 1893. Istniało do 1939.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Swą działalność skupiało pierwotnie wokół lodowiska na zamarzającym stawie pośrodku toru kolarskiego na Dynasach, później kojarzone było nierozłącznie z Doliną Szwajcarską przy ul. Chopina. WTŁ zostało w roku 1898 członkiem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU), wprowadzając tym samym łyżwiarstwo polskie do zorganizowanych struktur międzynarodowych. Propagowało także inne dyscypliny sportu m.in.: gimnastykę, szermierkę, tenis i jazdę na wrotkach.

W latach 1894-1896 członkowie towarzystwa zostali uwiecznieni na pierwszym w historii polskim filmie zrealizowanym przez wynalazcę oraz reżysera Kazimierza Prószyńskiego, który nagrał ślizgawkę w Warszawie gdzie regularnie ćwiczyli oni jazdę na łyżwach[1].

WTŁ prowadziło ożywioną działalność społeczno-kulturalną, patriotyczną i towarzyską. Lokal WTŁ należał do najwytworniejszych salonów Warszawy. Przed 1914 na terenie WTŁ prowadzono działalność konspiracyjną.

W latach 1905-1908 wiceprezesem, a w roku 1908, prezesem Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego był Adolf Daab, przemysłowiec i radny Warszawy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Jewsiewicki: Kazimierz Prószyński rozdz. 8. Aparat kinematograficzny „Pleograf”. Warszawa: Interpress, 1974, s. 17–39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Warszawy,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s.935