French
DeutschWanda (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Wymowa | [ˈvãnda] |
|---|---|
| Płeć | żeńskie |
| Imieniny | 26 stycznia, |
| Języki | |
| Pochodzenie | |
| Region pochodzenia | Polska |
| Alternatywne nazwy | |
| Warianty obcojęzyczne | |
| Formy pochodne | Wandzia |
Wanda – imię żeńskie zapisane po raz pierwszy przez Wincentego Kadłubka, wcześniej nieznane. Według Kadłubka było to imię legendarnej władczyni Krakowa, córki Kraka. Początkowo, w XII–XIV w. zapisywane jako Węda lub Wanda. Stało się popularne w XIX wieku, w związku z romantyczną modą na średniowiecze.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie imienia Wanda nie zostało dotychczas jednoznacznie wyjaśnione.
Może ono pochodzić od starosłowiańskiego słowa węda (czyli „wędka”; wymawianego w dawnej polszczyźnie z a nosowym: wanda; wedle Kroniki wielkopolskiej „uroda Wandy łowiła rycerzy”), lit. vandene („rusałka”) lub vanduo („woda, fala”).
Według innych hipotez imię Wandy, wspomnianej przez Wincentego Kadłubka, pochodzi od nazwy Wendów, czyli określenia Słowian w językach germańskich (niem. Wende, więc oznaczałoby Słowianka). Kadłubek wiąże imię księżniczki z ludem Wandalów, który w średniowieczu mylono z nazwą Wendów.[1].
Możliwe, że jest to skrót staroniemieckiego imienia, na przykład Wendelburga lub Wendelgarda.
Jeszcze inna hipoteza[według kogo?] mówi, że imię to pochodzi od imienia wodza Chorwatów Awandzy wzmiankowanego przez X-wiecznego arabskiego kronikarza Al-Masudiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ilustracja z książki Dzieje Polski z 1909 r. zatytułowana:
Wanda, córka Krakusa, rzuca się w nurty Wisły.
Imię Wanda pojawiło się najpierw w średniowiecznej literaturze polskiej (los księżniczki Wandy oprócz Kadłubka i Kroniki wielkopolskiej opisywał także Długosz). W XVII wieku trafiło wraz z legendą o Wandzie do literatury francuskiej i niemieckiej. Występowało w operach Kurpińskiego (Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda, 1819) i Dvořáka (Vanda, 1875) oraz w misterium Wanda Norwida (1851). Mityczna Wanda była uwieczniana przez malarzy, np. Piotrowskiego i Lessera. Imię to pojawiło się też wśród postaci literatury: Zawiszy Czarnego Słowackiego (1844–1845), Legendy Wyspiańskiego (1897), Oziminy Berenta (1911), Przedwiośnia Żeromskiego (1925), W dniu urodzin Wandy June Vonneguta (1970), Szatana z VII klasy Kornela Makuszyńskiego. Tytuł Wanda nosiło pierwsze polskie czasopismo kobiece (założone w 1818 r.). Imię to pojawiało się też w filmach, np. w Rybce zwanej Wandą, amerykańskiej komedii filmowej z 1988. Wanda Kraków (piłka siatkowa) to nazwa klubu sportowego założonego w tym mieście w 1949.
Jako imię chrzestne do przełomu XVIII/XIX stulecia na obszarze Polski i Niemiec było praktycznie niespotykane[2]; zaczęto je częściej nadawać w XIX wieku. W drugiej połowie XIX i w pierwszej XX wieku należało do imion popularnych w Polsce. Nadawane było i jest też w innych krajach, np. w Stanach Zjednoczonych cieszyło się popularnością w latach 1930–1959 (należy do 60 imion kobiecych najczęściej nadawanych w tym czasie). W 2004 imię Wanda nosiło 154 998 kobiet w Polsce (39. miejsce wśród imion kobiecych pod względem popularności), niemniej jednak obecnie[kiedy?] nadawane jest rzadko (kilkadziesiąt nadań rocznie).
Wanda imieniny obchodzi 26 stycznia[3][4][5], 23 czerwca[4][3][5].
Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]
- ang. – Wanda
- czeski – Vanda
- franc. – Wanda, Vanda
- hiszp. – Vanda
- łac. – Wanda, Vanda
- niem. – Wanda
- ros. – Ванда (Wanda)
- węg. – Vanda
- wł. – Vanda
Znane osoby o tym imieniu[edytuj | edytuj kod]
- Wanda Błeńska (1911-2014), lekarka, misjonarka.
- Wanda Bacewicz (1914-2011), poetka, dziennikarka.
- Wanda Chodkowska (1905–1944), zakonnica, żołnierz Armii Krajowej.
- Wanda Chotomska (1929-2017), poetka, pisarka.
- Wanda Dąbrowska (1884–1974), bibliotekarka.
- Wanda Dobaczewska (1892–1980), pisarka, poetka.
- Wanda Gertz (1896–1958), żołnierz Legionów Polskich i Kedywu.
- Wanda Gołkowska (1925-2013), malarka
- Wanda Gosławska (1922-2020), artystka plastyk, ceramiczka i rzeźbiarka.
- Wanda Jackson (ur. 1937), amerykańska piosenkarka.
- Wanda Jakubowska (1907–1998), reżyser filmowy.
- Vanda Juknaitė (ur. 1949), litewska pisarka.
- Wanda Klaff (1922–1946), niemiecka zbrodniarka wojenna.
- Wanda Kwietniewska (ur. 1957), polska piosenkarka.
- Wanda Landowska (1877–1959), klawesynistka, kompozytorka.
- Wanda Łuczycka (1907–1996), aktorka.
- Wanda Malczewska (1822–1896), Czcigodna Sługa Boża Kościoła, mistyczka.
- Wanda Łyżwińska (ur. 1953), polityk.
- Wanda Neumann (ur. 1945), aktorka.
- Wanda Nowicka (ur. 1956), polska działaczka społeczna, wicemarszałek Sejmu RP.
- Wanda Opęchowska (1888–1955), działaczka społeczna, instruktorka harcerska.
- Wanda Panfil-González (ur. 1959), lekkoatletka, maratonka.
- Wanda Paklikowska-Winnicka (ur. 1911-2001), artysta plastyk.
- Wanda Pieniężna (1897–1967) – dziennikarka, działaczka społeczno-oświatowa, nauczycielka i posłanka na Sejm PRL II kadencji.
- Wanda Polańska (ur. 1931), śpiewaczka operetkowa.
- Wanda Półtawska (ur. 1921–2023), polska lekarka.
- Wanda Rapaczyńska (ur. 1947), polska bizneswoman.
- Wanda Rewieńska (1897–1942), działaczka niepodległościowa, harcmistrzyni, geograf.
- Wanda Rolbieska (1876–1952), nauczycielka.
- Wanda Rutkiewicz (1943–1992), himalaistka.
- Wanda Siemaszkowa (1867–1947), aktorka, reżyser.
- Wanda Stanisławska-Lothe (1910–1985), aktorka.
- Wanda Szuman (1890–1994), działaczka społeczna, pedagog.
- Wanda Truszkowska (1917-2004), botanik, fitopatolog.
- Wanda Warska (1932-2019), wokalistka.
- Wanda Wasilewska (1905–1964), działaczka komunistyczna, pisarka.
- Wanda Wermińska (1900–1988), śpiewaczka operowa.
- Wanda Wiłkomirska (1929-2018), skrzypaczka.
- Wanda Zeman (1952-2012), montażystka filmowa.
- Wanda Zieleńczyk (1920–1943), poetka.
- Wanda Żółkiewska (1909–1989), autorka literatury dziecięcej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adam Krawiec, Omnes sunt wandali dicti. Znaczenie etnonimu „Wandalowie” w polskiej tradycji historiograficznej okresu średniowiecza [online], bibliotekanauki.pl [dostęp 2024-02-21] (pol. • ang.).
- ↑ Andrzej Krajewski. Wanda. „POLITYKA – Pomocnik Historyczny”. Polacy i Niemcy – Tysiąc lat sąsiedztwa, s. 21, 2018. ISSN 2391-7717.
- ↑ a b Wanda [online], deon.pl [dostęp 2024-02-21].
- ↑ a b Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 39. nlb, prawa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.
- ↑ a b Mike Campbell, Name Days for the name Wanda [online], Behind the Name [dostęp 2024-02-21] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.